„Bardzo dużo czytałem, często chodziłem do teatru. Ogromne wrażenie zrobił na mnie spektakl La fabulacione z Tadeuszem Łomnickim i co prawda nie myślałem jeszcze o aktorstwie, ale moja ówczesna dziewczyna chciała być aktorką i namawiała mnie, żebym spróbował. Zdałem i zostałem aktorem.”

o tym, jak zdecydował się na studia aktorskie.
Źródło: Bohdan Gadomski, Celebryta przez przypadek, „Tygodnik Angora” nr 9, 3 marca 2013 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/157014.html

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 21 maja 2020. Historia

Podobne cytaty

Emilian Kamiński Fotografia
Bożena Stachura Fotografia

„Teatr odkryłem dopiero na trzecim roku szkoły. A zostałem aktorem, by grać w filmach. Uwielbiam patrzeć, jak świetnie są wykorzystywani dobrzy aktorzy. Też chciałbym. Na razie jednak tak dużo gram w teatrze, że nie mam czasu jeździć na castingi.”

Źródło: Marta Paluch, Mówią, że mam twarz mordercy, „Polska Gazeta Krakowska” nr 274, dodatek, 25 listopada 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/128000.html

Maciej Stuhr Fotografia

„Aktor zwykle zdany jest na intuicję. Oczywiście, mam kolegów, którzy uważają, że aktor jest od grania, i czasem nawet nie czytają scenariuszy. Dostają propozycję, więc mówią „Tak.””

Maciej Stuhr (1975) aktor polski

Ja wszystkiego nie przyjmuję.
Źródło: „Rzeczpospolita”, 30 kwietnia 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/20986

Laurence Olivier Fotografia
Antoni Gralak Fotografia
Andrzej Łapicki Fotografia
Rosamund Pike Fotografia

„Myślę, że zawsze chciałam być odbierana jako dobra aktorka. (…) Wszyscy jednak sądzą, że jeżeli grało się dziewczynę Bonda, to tylko z powodu wyglądu. Bardzo mnie to denerwuje.”

Rosamund Pike (1979) aktorka brytyjska

Źródło: Rosamund Pike chce być doceniona za talent, kino.pl, 1 kwietnia 2012 http://www.kino.pl/7793746_wiadomosc_film_kino.html

Andrzej Grabarczyk Fotografia

„Gdy zawaliłem studia, zastanawiałem się, co robić dalej. Może pójść na biologię, może na ochronę wód? Nawet na Uniwersytet Śląski składałem papiery. Aż tu ojciec, pamiętając moje parateatralne działania ze szkoły, mówi: „A może byś do szkoły teatralnej poszedł”. „Czy ja wiem? Nie wiem”. „To chodź do teatru”. I tak zostałem adeptem w Teatrze Nowym w Zabrzu. Pół roku w nim byłem. Prześliznąłem się przez jedną sztukę Różewicza. Wyszedłem na scenę i właściwie nic poza tym. Jednak wyszedłem po raz pierwszy na prawdziwe, zawodowe deski. I pomyślałem: „No dobrze, może spróbuję”. Tato wymyślił cały repertuar na egzaminy, przygotował mnie do nich i zdałem. A jak już zdałem, to nadal nie wiedziałem, czy to faktycznie jest to. Na szczęście miałem takich profesorów, od których nie dało się już odejść. Aczkolwiek Tadeusz Łomnicki, który był opiekunem naszego roku, zawsze nam mówił: „Słuchajcie, jest tyle zawodów na «a»: a murarz, a piekarz, a… Jak ktoś nie chce być aktorem, to niech da sobie spokój”. Razem z Łomnickim uczyła nas cała plejada wspaniałych aktorów. Byłoby więc nietaktem nie przykładać się do pracy. I w końcu gdzieś na drugim roku zrozumiałem, że chcę być aktorem. Musiałem jednak popracować nad wymową. Troszkę przeszkadzała mi śląska gwara. Pani od dykcji mówiła: „Andrzej, popracuj, popracuj, bo zaciągasz.””

Andrzej Grabarczyk (1953) aktor polski

Z tym zaciąganiem miałem jeszcze problem przez jakieś trzy lata po ukończeniu studiów.
Źródło: Danuta Lubina-Cipińska, Wincenty i Andrzej Grabarczykowie. Ode mnie wziął miłość do teatru, „Śląsk” 7/04 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/odemnie.htm

Pokrewne tematy