„My wszyscy szczekamy, a karawana na czele z Aleksandrem Kwaśniewskim jedzie dalej.”

„Polityka nie bywa pieszczotą słowiczą.
Słodkie słowa nie zwiodą tego, co ocalić
chce łeb na karku. Słabi w tej grze się nie liczą.
Psy szczekają, a idzie karawana dalej.
Ponoć każdego da się kupić, problem w cenie.
W targu z wariatem – reszta może być milczeniem.”

„Zaufanie jest oazą w sercu, do której nie dociera karawana myśli.”

„Wy, Królewiacy, macie śmieszną naturę. Kiedy jadących drogą napadnie pies natarczywym i hałaśliwym ujadaniem, bierze was zaraz ochota, aby wyskoczyć z pojazdu, stanąć na czworakach i zacząć mu się odszczekiwać. My, w Wileńszczyźnie, pozwalamy psu szczekać, bo taka już jego psia natura, ale nie przerywamy przez jego psie szczekanie podróży i bez wojny z psami spokojnie jedziemy do naszego celu. Wam zdaje się, na przeszczekaniu psa, na wygraniu wojny z byle parszywym szczeniakiem bardziej zależy niż na szybkim dojechaniu do celu podróży.”

„Pracując jeszcze u pani Zofii Dybowskiej-Aleksandrowicz, z Krzysiem Kolbergerem graliśmy dwa pieski. On pieska, który szczekał wyższym głosem, ja zaś psa o niższym głosie. No i szczekamy. On” „Hau, hau, hau”, ja” „Hau, hau, hau”. On” „Hau, hau, hau”, ja” „Hau, hau, hau”. Pani Zofia, która zawsze lubiła mieć takiego szczekania na zapas, powiedziała: „Poszczekajcie sobie jeszcze”. No to my: „Hau, hau, hau” i „Hau, hau, hau”. Wchodzimy do bufetu, a Krzysio Kolberger mówi: „A ja dziecku powiedziałem, że idę do pracy”.”

„Zazdrość jest szczekaniem psa, które wabi złodziei.”

„Kiedy psy szczekają, zające zmykają do lasu.”

„Zazdrość jest szczekaniem psa, które wabi złodziei.”

„Małe pieski przeważnie dużo szczekają.”

„Gdy mam do czynienia z ludźmi przeciętnymi, chce mi się szczekać!”