„Coraz to z ciebie, jako z drzazgi smolnéj,
Wokoło lecą szmaty zapalone;
Gorejąc, nie wiesz, czy stawasz się wolny,
Czy to, co twoje, ma być zatracone.
Czy popiół tylko zostanie i zamęt,
Co idzie w przepaść z burzą? Czy zostanie
Na dnie popiołu gwiaździsty dyjament,
Wiekuistego zwycięstwa zaranie?…”

„Muzyka słuchana z tobą
zostanie na zawsze z nami.
(…)
Muzyka słuchana z tobą
zamilknie razem z nami.”

„Zdrowie twoje w gębę moję!”

„W polityce nie masz prawa do adwokata i w każdej chwili wszystko co powiesz zostanie obrócone przeciwko tobie.”

„Ja czekam trzeci dzień, patrzę na drzwi
Czy przyjdzie ktoś od ciebie, czy przyjdziesz ty.
Czy wiesz, że twoje oczy spalają mnie jak ogień.
Gdy patrzę w twoje oczy zaczyna się dzień.
Tak bardzo, bardzo kocham cię
Tak bardzo potrzebuje cię.”

„O Boże, dodaj Ty mi sił i męstwa!
Przede mną przepaść czarna śmierci zieje;
Duch mój upada i dusza się chwieje
Na widok podłych szatanów zwycięstwa.”

„Twardsza‐ś ty, panno, której łzy me nie złamały,
Nad żelazo, dyjament, twardy dąb i skały.”

„Nie mamy wyboru, przyjacielu. Jesteśmy jak ziarenka piasku w klepsydrze, ty i ja. Kiedy klepsydra zostanie odwrócona, będziemy padać w tym kierunku, co wszystkie inne ziarenka.”

„Jeśli już monarchia idzie na dno, to powinna przynajmniej uczynić to z godnością.”

„Ukraina nie idzie na Zachód, nie idzie na Wschód, ale myślę, że może iść na dno, biorąc pod uwagę stan jej gospodarki.”