„Jan Rokita to jest taki młodszy brat, który zawsze ma zły humor i który zawsze dokucza. Ale musimy to wybaczyć, bo wiadomo, że jest ten szok powyborczy cały czas silny w Platformie Obywatelskiej.”

„Czas na kabaret jest zawsze. Nie ma takiego czasu, który byłby zły. Kabaret jest sposobem na zabawę, na złapanie dystansu do rzeczywistości, która nas otacza.”

„Nie będę łkał jak Jan Rokita w wywiadach i obrażał się na moją partię i cały system partyjny. Trzeba negocjować ze światem warunki własnego istnienia.”

„Zawsze wiadomo, co myśli pies. Są cztery możliwości. Pies może być wesoły, smutny, zły albo czujny. Poza tym psy są wierne i nie kłamią, bo nie mogą mówić.”

„Jestem zawsze takim, jakim jestem… czyli nie wiadomo jakim.”

„Tak, to jest potrzebne, żeby nie było takiego napięcia przez cały czas. Żaden człowiek by tego nie wytrzymał. Wiadomo, że szczególnie wygrane budują, ale u nas zawsze atmosfera była fajna. Po przegranych meczach troszkę jest trudniejszych i poważniejszych rozmów, podczas których jednak szybko sobie pewne kwestie wyjaśniamy.”

„Miał taki silny charakter. Zawsze dążył do poprawy losu ludzi ciemiężonych.”

„Jeśli jest się młodym, jest się nim zawsze.”

„Rodzina zawsze mówiła mi, że to ja jestem gruba. Że jestem głupia, a mój brat jest mądrzejszy. I zawsze byłam tego świadoma. Chodziłam do dyrektorki z płaczem, mówiąc, że chciałabym nie być taka głupia.”

„W kolejce po schedę po Ryszardzie stanął jego dwulicowy brat Jan. Młode lata spędził na spiskowaniu i zwalczaniu własnej rodziny. Już jako król do tego stopnia rozgniewał papieża, że ten ekskomunikował całą Anglię. Jan miał charakter równie okropny jak jego ojciec. Rozwiódł się z żoną, bo nie urodziła mu dzieci, a wreszcie zadarł z baronami, którzy zbuntowali się przeciwko niemu i zmusili do podpisania Wielkiej Karty Wolności (Magna Carta). (…) Jan cieszy się straszną opinią. Współcześni historycy sugerują jednak, że może nie był taki zły; przynajmniej przez cały czas przebywał w Anglii. Pod koniec swoich rządów zaczął podróżować. Gdziekolwiek się ruszał, zabierał ze sobą klejnoty Korony i skarbiec. Zerwał z tym zwyczajem, kiedy podczas przeprawy przez rzekę wóz ze skarbami wywrócił się, a klejnoty zaginęły w piasku.”