„Gdyby nie było śmierci, życie nie wydawałoby się nam takie piękne.”

„Śmierć w gruncie rzeczy jest obecna wszędzie, jak życie, jest ciepła jak życie, piękna jak życie, jest upojeniem, obietnicą, „wniebowzięciem.””

„Nie umrę jeszcze, poczekam, poczekamy razem; my umiemy przecież pięknie czekać, na życie, na śmierć, na cokolwiek…”

„W świetle prawdziwego znaczenia wszystko, co ważne, staje się trywialne, tak jak całe życie wydaje się niczym wobec śmierci.”

„Nawet bohaterstwo nie jest, jak się zwykle mówi, przezwyciężeniem śmierci na rzecz życia; jest ono tylko dlatego piękna, że rzuca cień śmierci na życie i czyni je na nowo tajemniczym.”

„Nie ma nic piękniejszego, niż śmierć pięknej kobiety.”

„Były dwie siostry: noc i śmierć,
Śmierć większa, a noc mniejsza.
Noc była piękna jak sen, a śmierć,
Śmierć była jeszcze piękniejsza”

„W miarę jak nasze spotkanie ze śmiercią się oddala, ludzkie życie staje się coraz mniej ujmujące, znaczące, a nawet mniej piękne.”

„Wierzysz w życie po śmierci?
– Szczerze mówiąc, nie wierzę nawet w życie przed śmiercią.”

„Ten świat, tak wdzięczny i piękny, jest zgniły i chwiejny. Śmierć, kryjąca się w jego ciemnych zakamarkach, jest – przeciwnie – szczęśliwą przystanią, której nie grożą wzburzone fale ani trzęsienia ziemi. Życie i świat stały się przedmiotem wstrętu. z jakim ostatni ludzie średniowiecza i pierwsi ludzie odrodzenia zgodnie odnosili się do śmierci. Śmierć i życie zamieniły się rolami.”