„Zawiedli cię przyjaciele? Nie przejmuj się, nie będziesz samotnym, wrogowie nigdy cię nie opuszczą…”

„Żyj tak, by cenili Cię przyjaciele i bali się wrogowie.”

„Wybieraj wrogów ostrożnie, bo oni definiują cię
Niech będą ciekawi, bo w pewnym sensie przypominają cię -
nie ma ich na początku, lecz będą u kresu
i zostaną z tobą dłużej niż przyjaciele.”

„Nigdy się nie tłumacz – przyjaciele tego nie potrzebują, a wrogowie i tak nie uwierzą.”

„Kiedy spotkasz kogoś, upewnij się, że kiedy w końcu cię opuści będzie bogatszy o jeden uśmiech…”

„Użyj skromności, by wzbudzić we wrogach pychę. Zmęcz ich wymykaniem się. Wywołaj wśród nich rozłam. Gdy będą nieprzygotowani, zaatakuj i bądź tam, gdzie cię nie oczekują.”

„Nie myśl, że wróg cię podziwia. On jedynie poszukuje twego słabego punktu.”

„Słyszę Cię, mówiącego do mnie: „Dam ci wszystko, czego pragniesz. Poprowadzę cię w samotność, poprowadzę cię drogą, której nie potrafisz absolutnie zrozumieć, bo chcę, żeby to była droga najkrótsza. Wszystkie rzeczy wokoło ciebie uzbroją się przeciwko tobie, aby się wyrzec ciebie, aby cię ranić, aby ci sprawić ból, a przez to doprowadzić cię do osamotnienia. Ich wrogość sprawi, że pozostaniesz wkrótce sam. Wyrzucą cię precz, opuszczą cię, odrzekną się ciebie i będziesz samotny. Wszystko, co cię dotknie, będzie cię palić i z bólu będziesz cofał twoją rękę, aż oddalisz się od wszystkich rzeczy stworzonych. Wtedy znajdziesz się zupełnie sam. Nie pytaj, kiedy ani gdzie, ani jak się to stanie. Czy na jakiejś górze, czy w więzieniu, czy na pustyni, czy w obozie koncentracyjnym, czy w szpitalu, czy też w Gethsemani. To nie ma znaczenia. Nie pytaj mnie więc, bo i tak ci nie odpowiem. Nie będziesz wiedział, dopóki się tam nie znajdziesz. Zakosztujesz prawdziwej samotności mojej męki i mojego ubóstwa i poprowadzę cię na wyżyny mojej radości; umrzesz we Mnie i odnajdziesz wszystkie rzeczy w głębi Mojego Miłosierdzia, które stworzyło cię w tym celu i prowadziło cię z Prades na Bermudy, do St. Antonin, do Oakham, do Londynu, do Cambridge, do Rzymu, do New Yorku, do Columbii, do parafii Corpus Christi, do św. Bonawentury i do cysterskiego opactwa ubogich mnichów pracujących w Gethsemani: abyś mógł stać się bratem Boga i nauczyć się poznawać Chrystusa ludzi wypalonych płomieniem.””

„To wroga sugestia, pożera cię jak bestia,
Mów do serca bitu, bo tam jest amnestia.”

„Nie bierz wszystkiego tak śmiertelnie serio. Życie toczy się dalej i jutro też jest dzień. Nic nie jest w stanie cię powstrzymać. Jeśli w coś wierzysz, rób to. Nie pozwól, by osądy innych zmieniły twoje własne. Wreszcie: nie pozwól, by życie cię zawiodło.”