„Niektórzy ludzie są jak schodzące sprężynki. Do niczego tak naprawdę się nie nadają, ale spuszczeni ze schodów, zawsze wywołują uśmiech.”

„W mojej muzyce musi być obecna radość; nie chcę śpiewać o tematach, które wywołują u mnie depresyjny nastrój. Nie – ja chcę uszczęśliwiać ludzi, chcę uszczęśliwiać siebie. Stąd radość w moich piosenkach. Na poziomie jakościowym bardzo trudno jest zawrzeć ją w muzyce. Zawsze łatwiej jest wywoływać u ludzi uśmiech, jak sądzę… Tak, jak robił to wielki Michael Jackson. Częściej dawał wywoływał u ludzi uśmiech niż łzy. To właśnie staram się robić.”

„U niektórych ludzi dopiero klęska innych wywołuje poczucie zwycięstwa.”

„Niektóre złośliwości nie ranią, niektóre objęcia nie otulają, niektóre uśmiechy nie rozweselają, a czasem dłoń na dłoni nie oznacza niczego… Oczywiście to zależy od tego, czyja to dłoń”

„Niektórzy grając na starą nutę, nadają jej nowe brzmienie.”

„Prawdziwy uśmiech wywołuje uczucie świeżości; myślę, że jest on właściwy tylko istocie ludzkiej. Jeśli pragniemy takich uśmiechów, musimy powodować, aby się pojawiały.”

„Dla każdego mam życzliwość, staram się wywoływać uśmiech u ludzi smutnych i rozweselić ich. Chcę mieć dobry wpływ na ludzi i pomagać im. Chcę służyć Bogu i kochać Go.”

„Ludzie nadają miejscom nazwy, żeby nikt nie mógł ich widzieć takimi, jakimi są naprawdę. Zawsze kiedy na nie spoglądają albo o nich myślą, ich oczom ukazuje się wielka tablica z napisem „spółdzielnia mieszkaniowa” albo „prywatna szkoła”, albo „kościół”, albo „meczet”, albo „synagoga.””

„Słabość ludzi wydaje nam ich dusze, czyni ich potrzebującymi. Bez przywar byliby zamknięci w sobie i nie potrzebujący niczego. Dopiero ich wady nadają im smak i czynią pociągającymi.”

„U ludzi myślących stereotypowo hasło „teatr w Gnieźnie” wywołuje ironiczny uśmiech. To niesprawiedliwe. Tam można uprawiać taki sam teatr, jak wszędzie indziej, tyle że o wiele spokojniej.”