„W tym wieku myślisz, że chłopaki mają tyle osobowości co wieszak na ubrania, i wcale ich nie zauważasz. A potem dorastasz.”

„Ach, nieskończony egoizm wieku dorastania, optymizm żarliwy.”

„Człowiek boi się śmierci z egoizmu, bo chciałby zobaczyć, jak dorasta jego dziecko, a potem dzieci dziecka.”

„Dorastamy w przeświadczeniu, że wszyscy ludzie myślą i czują podobnie jak my, a to nieprawda.”

„Nie ma mocy, która by nam tu mogła nadzieję odebrać,
To nie znaczy wcale, man, że nie możemy czasem przegrać,
By potem wygrać po upadku wstać żyć dalej.
Cieszyć się tym, co masz, chłopaku, pieprzyć medale.”

„Chłopak był niepełnoletnią wersją starego, tyle że się nie jąkał.”

„Siatkówka jest tym, co kocham, więc na tyle, na ile pozwoli mi zdrowie, będę chciał grać. A co będę robił potem? Nie chcę na razie o tym myśleć.”

„Dziwię się, że w Polsce jest tyle homofobii. Przecież żyjemy w XXI wieku. Nie rozumiem, dlaczego chłopaki nie mogą się całować – wolny kraj, wolni ludzie. Obok mojego bloku mieszka dwóch chłopaków. Sąsiedzi mówili: „Darek, zobacz, jakie to fajne chłopaki”. Nagle sąsiedzi zobaczyli jak się całują, i mówią: „Darek, zobacz, jaka to zaraza.””

„Nie śmierć mnie wcale nie przeraża. Śmierć oznacza kres istnienia, myślenia, czucia, wątpienia. Człowiek umiera i ma przynajmniej to szczęście, że już o nic nie musi się martwić. Jak powiada rzymski poeta, równie dobrze można by widzieć powód do zmartwień w tym, że przez tyle wieków poprzedzających nasze narodziny nie istnieliśmy.”

„Wiek XXI będzie stuleciem ekologii albo nie będzie go wcale.”