„Autor nie jest narratorem, chyba że zechce tak to ustawić. Narrator nie jest autorem, choćby wyskoczył ze skóry. Siedzi wewnątrz historyjki jak w pudełku i wie tyle, ile chce autor. Być narratorem – to w moim rozumieniu jest to samo, co wcielić się w postać z książki, czyli coś fizycznie niemożliwego.”
Źródło: Agnieszka Sowińska, Czytelnia: Rozlazłość mi wyszła uszami http://www.dwutygodnik.com/artykul/4729-czytelnia-rozlazlosc-mi-wyszla-uszami.html, dwutygodnik.com nr 115/2013.
Podobne cytaty

Uchodźcy, O powieści
Źródło: Słowo od Autora, s. 5

Существует старинное распределение рассказчиков анекдотов на четыре категории:
1. Когда рассказчик сохраняет серьёзное выражение лица, а слушатели покатываются со смеху…
2. Когда смеется и сам рассказчик, и слушатели…
3. Когда рассказчик за животик держится от смеху, а слушатели, свесив головы, угрюмо молчат…
4. Когда слушатели, вооружившись стульями и винными бутылками, хлопотливо бьют рассказчика. (ros.)
Źródło: Искусство рассказывать анекдоты

„W dzisiejszych czasach autorytetem może być wyłącznie narrator.”
Źródło: Nie w rzędzie – „eleWator” nr 4 (2/2013)

Źródło: Bolesław Bołsanowski, Wojciech Lucas, Pisarze i czytelnicy, Wydawn. Związkowe, 1961, s. 49.