„Życie wychowuje.”

„Nie ma nic gorszego od samotności we dwoje.(…) Życie życiem równoległym. Dbali o majątek, wychowywali dzieci, a z braku innych tematów rozmawiali o pogodzie.”

„Ojciec mnie kochał, matka wychowywała. A że mama była osobą pełną empatii, nigdy do końca nie wsiąknęła w miejskie życie i wciąż identyfikowała się z góralską kulturą, tradycją, obyczajowością – to bardzo mi imponowało.”

„Na pierwszym miejscu moja rodzina, potem sport. Bardzo ważni są dla mnie znajomi ze środowiska niepełnosprawnych. Inaczej patrzą na życie niż osoby zdrowe. Nie ma w nich za grosz zawiści, wszystkim życzą jak najlepiej. Już od dzieciństwa przebywałam z racji mojej niepełnosprawności w ich towarzystwie. Dużo mnie nauczyli, wśród nich się wychowywałam.”

„Pani Helena pojawiła się w naszym domu, kiedy miałam siedem dni, i została. Jej rodzina mieszkała na Starej Pradze. Ponieważ byłam wychowywana w dużym stopniu przez nią, krążyłam między domem aktorskim, domem dziadka z kulturą antyczną i wielkimi pisarzami, jak Iwaszkiewicz, oraz między domem na Pradze, gdzie była dyscyplina do bicia dzieci, muchy na lepach i naprawdę twarde i biedne życie z kartoflanką.”

„Życie jest bardzo pazerne na życie.”

„Życie, to bitwa o życie (…).”

„Oto życie kurewskie, które tak często przeklinasz,
oto życie kurewskie, w którym tak często przeginasz,
oto życie kurewskie, życie kurewskie, za to życie kurewskie miej do siebie pretensje.”

„O, życie, kocham cię nad życie.”

„Droga to życie. Życie to walka”