„Rozmiar tragedii jest tak wielki, że wszyscy powinniśmy wziąć prawdziwą lekcję, której tak często brakuje, jeśli chodzi o obyczaje, (…) żeby godnie przeżyć tę traumę.”

„Życie jest trudną lekcją, której nie można się nauczyć. Trzeba ją przeżyć.”

„Mam nadzieję, że moja śmierć będzie ostatnim aktem tej tragedii, jaką była druga wojna światowa, i że wszyscy wyciągną z niej lekcję, która posłuży do przywrócenia pokoju i porozumienia między narodami. Wierzę w Niemcy!”

„Pierdoli mnie, kto z kim chce wziąć ślub! Dlaczego by nie?! Robimy wielkie halo z rzeczy, z których nie powinniśmy. Po prostu dajmy innym szansę do posiadania życia, jakiego chcą.”

„Andrzeju, larum grają, a ty się nie podnosisz? Byłeś wielkim człowiekiem, patriotą. Brakuje nam ciebie. Pokazałeś Europie, że polscy rolnicy to naród, który żąda szacunku i godnej zapłaty.”

„Każda prawdziwa wielkość ma w sobie coś z chama, a tylko miernoty nauczają dobrych obyczajów.”

„Nauczyłam się chodzić jako dziecko i od tego czasu nie miałam zadnej lekcji.”

„Jeśli pytamy los „dlaczego ja?”, gdy przeżywamy tragedię, powinniśmy też pytać o to, gdy przychodzi szczęście. A jednak tego nie robimy, prawda?”

„Dziennikarz: Co do tej pory zrobiło na panu największe wrażenie?
Łukasz Kadziewicz: Gdy pierwszy raz wziąłem swoją córeczkę na ręce. Kto tego nie przeżył, na pewno nie wie, o co chodzi. Nie ma narkotyków na świecie, które dają taki odjazd.”

„Rozmiar nie ma znaczenia.”