„Duszą rzeczy, jej istotą jest nie to co widzimy, ale to czego nie możemy dostrzec i co – w najlepszym razie – tylko przeczuwamy.”

„Gdyby człowiek mógł we śnie przejść przez raj i dostałby kwiat na dowód, że jego dusza rzeczywiście tam była, i gdyby, przebudziwszy się, dostrzegł kwiat w swej dłoni – ach, co wtedy?”

„Wszyscy chcemy tego, czego nie możemy mieć. Przyzwoitość istoty ludzkiej polega na zaakceptowaniu tego faktu.”

„Istnieją rzeczy gorsze niż rany i śmierć. Jeśli twój duch i twoja dusza ulegną nieodwracalnemu zniszczeniu, co ci przyjdzie z tego, że nadal możesz reagować na bodźce, oddychać, wydalać i spełniać wszystkie inne funkcje istot żywych?”

„Wszystkie rzeczy widzimy przez głowę ludzką i głowy tej uciąć nie możemy.”

„Kiedy byłem mały, ojciec powtarzał mi: „Pamiętaj, nie chodź nigdy do teatrzyków rewiowych. Mógłbyś tam zobaczyć rzeczy, których nie powinieneś widzieć”. Tak mnie tym zaintrygował, że przy pierwszej okazji poszedłem do takiego teatrzyku. I rzeczywiście zobaczyłem coś, czego nie powinienem był widzieć. Mianowicie – ojca.”

„Nie bójcie się więc badać rzeczy najgorsze, najtrudniejsze. To umocni, zahartuje, da świeże spojrzenie i sposobność do przemyślenia na nowo życia i istoty duszy.”

„Jest bardzo mało ludzi, którzy przeczuwają, co Bóg uczyniłby z nich, gdyby zaparli się siebie i całkowicie oddali się Chrystusowi Panu, aby On ukształtował ich dusze w swych dłoniach.”

„Czy kiedykolwiek na ziemi lub w niebie
Widzieliście istotę, która się rodzi a nie umiera?
Czy słyszeliście kiedy, że to się zdarzyło?
Lub nawet podejrzewaliście, że mogłoby?”

„Jestem absolutnym zwolennikiem taśmy filmowej i widzę jej zdecydowaną przewagę nad najlepszą nawet cyfrą. Zdjęcia cyfrowe zwyczajnie nie mają „duszy”, mówiąc kiczowatym skrótem.”