„Czasami na kłamstwach można polegać bardziej niż na prawdzie.”

„Pragnąc więc prawdzie nadać cechy prawdopodobieństwa, trzeba koniecznie zabarwić ją nieco kłamstwem. Ludzie od początku świata tak właśnie postępują.”

„Człowiek dochodzi do pewnego wieku – czasami jest to piętnaście lat, czasami czterdzieści sześć – kiedy uzmysławia sobie, że kłamstwo, w które chce wierzyć, nie działa.”

„Myślę, że prawdziwe pisarstwo polega na tym, że będąc kłamstwem, jest zarazem prawdą.”

„Najbardziej brzydzę się kłamstwa, które schlebia.”

„Jeśli polityka ma polegać na wielkim kłamstwie, to ja będę mówił, że do Oświęcimia wpakowali mnie Francuzi.”

„Czasami widzę mój świat, czy też w ogóle cały świat jako kłamstwo. To znaczy, świat jest tak duży, ale czasami czuję się, jakbym była w klatce. I chcę tylko się z niej wydostać.”

„Śmiech najdoskonalej demaskuje fałsz i kłamstwo. W chwilach radości człowiek staje zaś w prawdzie wobec Boga, to znaczy staje taki, jaki jest, staje się sobą.”

„Widzimy współcześnie odnawiający się głód ludzi prawdziwych. To znaczy żyjących w prawdzie i miłości; ludzi jasnych, przejrzystych, którzy mają oblicza prawdziwe, a nie zniekształcone kłamstwem.”

„Przekonania są bardziej niebezpiecznymi wrogami prawdy, niż kłamstwa.”