„Poeta – ktoś, kto pragnie w jasny dzień pokazać światło księżyca.”

„Księżyc pożycza światło od słońca.”

„Pozwól czasem światłu księżyca wejść w siebie.”

„Moc imagineskopu jest tym wyższa, im większe jest światło przeziernika. Jasne?”

„Jest światło i nieustający dzień tam, gdzie panuje miłość.”

„Niekiedy nadchodzi dzień, gdy zapomina się wszystkich, których się kochało – mówi dalej poeta.”

„Tego cię uczy każdy dzień
Że raz jest światło, a raz cień (…)”

„Księżyc. Cudowny księżyc. Pełny, tłusty, czerwonawy, noc jasna jak dzień i poświata, z którą spływa na ziemię radość, radość, och, jaka radość. Radość i gromki zew tropikalnej nocy, łagodny, jednocześnie dziki ryk wiatru szalejącego we włosach na ręku, głuche zawodzenie światła gwiazd, zgrzytliwy krzyk migotliwie skrzącej się wody.”

„Tylko w milczeniu słowo, tylko w ciemności światło, tylko w umieraniu życie: na pustym niebie jasny jest lot sokoła.”

„Mury wznosi się nie bez powodu. Wyrastają nie po to, by nas powstrzymać. Wyrastają po to, by nam pokazać jak bardzo czegoś pragniemy.”