„Życie jest jak droga restauracja, gdzie zawsze na koniec podsuwają ci rachunek, co wcale nie oznacza konieczności zapomnienia o delicjach, których się wcześniej kosztowało.”

„(…) na końcu zawsze jest
tamta ściana, przez którą nie przejdziesz, albo
przejdziesz za późno, ponieważ śmierć i przenikanie
zbiegają się ze sobą, dlaczego więc nie
milczeć, nie otulić się
w chusty jak Beduini, którzy zawsze
są w drodze i wcale się tym
nie przechwalają?”

„Kardynał Stanisław Dziwisz powinien był odmówić PiS-owi, bo to od Wawelu zaczęły się głębsze niż wcześniej podziały wśród Polaków. To będzie nas jeszcze długo i drogo kosztować.”

„Śpiewanie to życie. Być może innym się wydaje, że zrobiłam oszałamiającą karierę, a to wcale tak nie jest. Ile mnie to kosztowało wysiłku, łez, nerwów…”

„Szczęśliwi ci, którzy znają zdrowie zapomnienia i którzy z ułomków dawniejszego istnienia wciąż tworzą dalsze życie.”

„Złudzenie? To drogo kosztuje.”

„Życie nie jest za darmo – narodziny stanowią pierwszy rachunek, należy zatem płacić wszystkie następne, aby odsunąć jak najdalej ostateczny koniec.”

„Tanie sukcesy drogo kosztują.”

„Muzyka to hałas, który drogo kosztuje.”

„Ale koniec zawsze oznacza początek czegoś nowego. Punkty, które wyznaczamy w naszym życiu, zawsze są w jakiś sposób prowizoryczne.”