„To nie do zniesienia: czuć się solidarną i bezsilną cząstką piękności, która umiera z czyjejś winy. Solidarną w jej piersi, bezsilną w ruchu jej umysłu.”

„Zdrowi na umyśle mają o wiele więcej wyobraźni niż ci, którzy są naprawdę chorzy. Wygadują głupstwa, wymyślają nieprawdopodobne rzeczy. Naprawdę chorzy są łatwo rozpoznawalni. Tkwią głęboko w swoim szaleństwie, osaczeni nim, bezsilni. Nawet szaleństwo ma swoją logikę.”

„W obliczu węgierskiej tragedii byliśmy i jesteśmy poniekąd bezsilni. Ale nie do końca. Niezgoda na przyjęcie fait accompli, czujność serca i umysłu, odmówienie przestrzeni publicznej kłamcom i ich kłamstwom, niezgoda na rozstanie się z niewinnością, nawet jeśli jest ona czymś do cna zużytym; oto zasady możliwego działania.”

„Umysł jest tylko ruchem myśli.”

„Aktor nie znosi samotności. Dosłownie umiera w samotności, przestaje czuć i myśleć.”

„Nie ufać myślicielom, których umysły wprawia w ruch dopiero cytat.”

„Poczucie winy to skomplikowana sprawa (…). Są tacy, którzy powinni się czuć winni, ale nic nie czują, i tacy, co czują się winni, chociaż nie mają ku temu powodu. Oczywiście istnieją i tacy, według których pojęcie winy nie ma żadnego sensu.”

„Moje serce wytrzyma porażki, mój umysł zniesie harówkę, ale moje ciało wie, że czas się pożegnać.”

„Naturalny ruch ludzkiego umysłu odbywa się nie od przyjemności do przyjemności, ale od nadziei do nadziei.”

„Nigdy nie czułem się winien swoich umiejętności. Nigdy nie czułem się winien swojego umysłu. Nigdy nie czułem się winien bycia człowiekiem (…). Odkąd pamiętam, czułem, że zabiłbym człowieka, który żądałby, abym żył dla zaspokojenia jego potrzeb - i wiedziałem, że moje uczucia są przejawem najwyższej moralności.”