„jem i śpię – zwykła codzienność
bez podszewki z tęsknoty
czasem tylko, tylko czasem
dodam zielone zaklęcie, kilka słów
o tym, jak lśniący jest fiolet bakłażana
o tym, jak biała może być noc
(…)”

„Małgorzato,
to jest tylko alchemia,
kilka zaklęć,
uroków,
napojów miłosnych
przyrządzonych na górze Brocken
w ponurą Noc Walpurgii

i będziesz moja.”

„Wszyscy czekali łakomie na godzinę słodkich ciemności, odprężenia,
zapomnienia, godzinę, w czasie której ekran, lśniący jak biały kamień w wodzie, będzie
mówił i marzył za nich.”

„Życie jest dla mnie największym olśnieniem. Nie sztuka, jak do niedawna myślałam, ale zwykła codzienność.”

„Kiedy śpię, zawsze jest noc.”

„Noc znieczulała, a sen pozwalał zapomnieć o tym, co gnębiło duszę, a czasem i ciało. Przynajmniej na kilka godzin.”

„Czasu i słów nie można zwrócić.”

„Czasem czuję, że jestem wręcz kilkoma postaciami naraz. Jakbym miała w sobie kilka żyć. Mam potrzebę jakiegoś ekstremum. Moje zwykłe życie wydaje mi się za blade.”

„Nadal oddycham i jem, ale utraciłem wszystko, co dodałem do funkcji biologicznych. Taki stan to tylko przybliżona śmierć.”

„Wielki filozof, który stwierdził, że czas leczy rany, zapomniał dodać, ile musi być tego czasu.”