„Złodzieje odwiedzają mnie często, ale jeszcze żadnego nie poznałem. Zawsze przychodzą, gdy mnie nie ma w domu.”

„Tata zawsze potrafił oddzielać pracę od życia rodzinnego. On nigdy nie zmuszał mnie do grania. Sam wziąłem piłkę i zacząłem kopać, bez żadnego namawiania. Jak byłem mały, ojciec przychodząc do domu nie dał po sobie poznać, czy mecz wygrał czy przegrał. W domu nie interesowało go to, co się działo na boisku.”

„Wielki to nierozum wziąć złodzieja do domu, aby nas strzegł i bronił od złodziejów zewnętrznych.”

„Kuroń i Michnik uchodzili u mnie w domu za demony zła, a to dlatego, że byli najbardziej medialni wśród opozycjonistów. Oni bywali wtedy w naszym domu. Gdy przyjeżdżał Adam Bromke, znajomy mamy z Kanady, zatrzymywał się na Niecałej i u nas go odwiedzali. Pamiętam, jak mama mu mówiła, że nie życzy sobie, żeby tacy ludzie do nas przychodzili, co wynikało ze strachu.”

„Lord Henryk nie wrócił jeszcze do domu. Z zasady się spóźniał, twierdząc, że punktualność jest złodziejem czasu.”

„Złodziej w Białym Domu (…) Pijak, prawdopodobny przestępca, nieskazany dezerter, funkcjonalny analfabeta i beksa.”

„Aktor nie przychodzi do teatru tylko wtedy, gdy umarł w domu, albo przychodzi do teatru i tam umiera. I tyle.”

„Niech Tulio martwi się o swoją żonę, bo po jego domu grasuje złodziej – medialna polemika z byłym kolegą z boiska.”

„Żaden mężczyzna ani żadna kobieta nie może zasiąść przy ognisku i wyznać innym: „Zawsze postępowałem właściwie”. Kto tak twierdzi, kłamie i nie poznał jeszcze siebie samego.”

„Nie przychodź do mnie, nie przychodź…
Zostań na zawsze przepięknym
Snem i pragnieniem cichym…
Nie przychodź…”