„Uś, wiosna ta!
Ja ją wyczuwam z ciuciem.
Chodzę sobie w słonku lilipuciem.
Ono mnie napawa z dziwnym chuciem
I do fajnej flory, i do pań!
Uś, wiosna ta!
Wygibowuje głowę,
Wiatry kończą się północnikowe,
Wchodzę rozmazany w mą alkowę
I sam nie wiem, skąd wypuszczam rym!”

„Sztuka jest wieczną wiosną.
Sztuka jest ciepłym wiatrem,
od którego śniegi topnieją.”

„Już śpiewają wszędzie ptaki,
Już zakwitły wokół kwiaty…
„Wiosna idzie” – mówią ludzie…
Ale skąd i kiedy przyjdzie?

No i po co nam ta wiosna?
Odwykliśmy już od wiosny…
Jodły w lesie, mech na drzewie
Zielenieją już z radości…”

„Nie martw się!
Bo przyjdzie wiosna znów!
Zawoła: „Przebudź się, ziemio! Przebudź
Z głębokiego snu!”
Znów wyjrzy słońce,
Zazielenieje trawka na łące,
Wybuchnie wiosna i jak wiatrem rozwieje
Mój smutek i zmartwienie!”

„Zielony błysk! Strzeliły drzewa.
Bielmo śmiegu spadło mi z oczu:
wiosna! Wyrosła mi nad głowę.”

„Jeśli wiosnę chcesz zobaczyć,
Spójrzyj na twarz twoję,
Uśmiech wiosny w twym uśmiechu,
Wonia wiosny w twym oddechu,
Niebo wiosny oczy twoje.”

„A wiosną – niechaj wiosnę, nie Polskę zobaczę.”

„Gdzie kwitnie kwiat – musi być wiosna, a gdzie jest wiosna – wszystko wkrótce zakwitnie.”

„Wiosna – cieplejszy wieje wiatr,
Wiosna – znów nam ubyło lat,
Wiosna – wiosna w koło, rozkwitły bzy.
Śpiewa – skowronek nad nami,
Drzewa – strzeliły pąkami,
Wszystko – kwitnie w koło, i ja, i ty…”

„Dzisiaj rano niespodzianie zapukała do mych drzwi
Wcześniej niż oczekiwałem przyszły te cieplejsze dni
Zdjąłem z niej zmoknięte palto, posadziłem vis a vis
Zapachniało, zajaśniało wiosna, ach to ty
Wiosna, wiosna, wiosna, ach to ty”