„Biały człowiek przyłożył nóż do więzów, które trzymały nas razem, i rozpadliśmy się.”

„One są białe, bo tam jest ciemno, a one nie chcą, żeby człowiek je dotykał. Pewnego razu spróbowałem, ale się nie udało: natychmiast wskakują do wody, są dobrymi pływakami.”

„Podobne rzeczy zawsze się razem trzymają.”

„Kruki trzymają się razem, orzeł szybuje sam.”

„Pojebany, biały człowiek.”

„Każdy człowiek – człowiekiem. Nie – białym, czarnym, śniadym czy czerwonym.”

„Musimy trzymać się razem, bo inaczej z pewnością będziemy wisieć oddzielnie.”

„Przypuszczam, że wyobrażasz sobie, że będziesz mieć Biały Dom dla siebie, nieprawdaż? Lepiej go trzymaj, jak już dostaniesz. To bardzo miłe miejsce.”

„W jaki sposób najłatwiej ukraść człowiekowi portfel?
– Przyłożyć mu nóż do gardła? – zapytała Inej.
– Pistolet do głowy? – powiedział Jesper.
– Wrzucić mu truciznę do kubka? – zaproponowała Nina.
– Wszyscy jesteście okropni – obruszył się Matthias.
Kaz przewrócił oczami.
– Najłatwiej ukraść człowiekowi portfel, mówiąc mu, że zamierzacie ukraść mu zegarek.”

„Przeraża mnie trochę, że przyłożyłem się do wyboru tego prezydenta. Im dłużej mu się przyglądam, tym lepiej widzę, że to jest człowiek w stu procentach przewidywalny, po którym nie można spodziewać się żadnej interesującej wypowiedzi.”