„Otwieram okno chłonąc zew morza,
rześki wiatr, wielki świat, wodne bezdroża
to tylko mały ja kontra ogrom przestworza
i młodzi chłopcy, co pakują sobie biel w nozdrza.”

„Jest wiatr, co nozdrza mężczyzny rozchyla;
Jest taki wiatr.
Jest mróz, co szczęki mężczyzny zmarmurza;
Jest taki mróz.”

„Sam wędrowałem, jak obłoczek
Często sam płynie przez przestworza,
Gdy nagle widok mnie zaskoczył
Złotych żonkili tłumu, morza;
Od wód jeziora aż po drzewa
Tańczyły – wiatr im w takt powiewał.”

„Lubię mgłę od morza,
Bo w białym powietrzu jest zacisznie,
Jakbyś otwierała furtkę do ogrodu jałowców i bzów,
Jakby Twoją sukienkę niczym bramę raju otwierał wiatr,
Jakby zagrała muszla pod opuszkami słońca.”

„Myślał, że starość otwiera to trzecie okno, którym widzi się wszystko na wskroś, które pozwala rozumieć, jak działa świat. Ale nic się nie wyjaśniło.”

„Świat jest mały; czy dlatego należy uwolnić go od wielkich ludzi?”

„Jeżeli ani twoje radości, ani twoje troski nie staną się wielkie, świat stanie się mały.”

„Kiedy Bóg drzwi zamyka – to otwiera okno”

„Betonowe lasy mokną,
wiatr wieje w okno,
siedzę w oknie i wdycham samotność.”

„Czy wiesz, co to jest wiatr?
To taki duży przeciąg
Od morza aż do Tatr.”