„Człowiek czasami nie wie, co w nim samym jest wiarą.”

„Zarazem ta wiara jest pewna i bezkompromisowa. Sam Sienkiewicz charakteryzuje ją mówiąc, że człowiek owych czasów był człowiekiem „wiary niewzruszonej bez śladu i cienia zwątpienia” (21). W rzeczy samej nie znajdujemy w Trylogii śladu zwątpienia w prawdy wiary.”

„Fanatyczna wiara we własne możliwości może czasami pchać człowieka do niepojętych czynów.”

„Czasami człowiek przytuliłby się nawet do jeża.”

„Czasami szatan przychodzi jako człowiek pokoju.”

„Czasami człowiek po prostu nie może dłużej znieść tego, jak jest.”

„Człowiek bez wiary jest tylko półczłowiekiem.”

„W osamotnieniu nie można zachować wiary w samego siebie.”

„Tak jak niektóre religie na świecie twierdzą, że ateistą jest człowiek nie wierzący w Boga, który istnieje poza nim, tak my mówimy, że ateistą jest człowiek, który nie wierzy w samego siebie. My ateizmem nazywamy niewiarę we wspaniałość własnej duszy.”

„Człowiek dochodzi do pewnego wieku – czasami jest to piętnaście lat, czasami czterdzieści sześć – kiedy uzmysławia sobie, że kłamstwo, w które chce wierzyć, nie działa.”