„Bielusieńka brzoza,
Pod moim oknem,
Pokryła się śniegu
Najszczerszym srebrem.”

„A to moje serce.
Posiwiałe jak ogród w śniegu,
Obnażone jak bezlistna brzoza.
Wystawione na północny wiatr.
Mróz maluje na nim białe kwiaty,
przez gałązki prześwituje przeszłość.”

„Czy słyszysz śnieg na szybach, Kiciu? Jaki to miły i miękki dźwięk! Jak gdyby ktoś obcałowywał całe okna od zewnątrz. Ciekawa jestem, czy śnieg kocha drzewa i pola, jeżeli całuje je miękko białą kołderką i może mówi im: „Uśnijcie, najmilsze, śpijcie, póki nie powróci lato.””

„Kiedyś bałam się, czy mój dystans do świata nie sprawi, że zamienię się w Królową Śniegu.”

„Nawet niebo płacze zaglądając przez okno do mojego pokoju.”

„Nauczono mnie trzech nazw na drzewo za moim oknem.”

„nie wypełniony tobą
mój pokój się nie kończy
nie ma ścian
ani okien”

„Wyczuwało się podskórnie, że wpierw nastąpi u nas powstanie zbrojne przeciw, a później się ustali przeciw czemu. Robert Poczęty był właśnie w trakcie intuicyjnego rozglądania się po Warszawie za kimś, kto by mu przyszedł i powiedział: ja brzoza, ja brzoza, oddaj życie.”

„Muminek zatrzymał na chwilę swój obłoczek przed oknem tatusia.
– A kuku! – zawołał.(…)
Tatuś Muminka wypuścił wieczne pióro z ręki i podbiegł do okna.
– Na mój ogon! Na mój ogon!”

„Umysł twój to mój gabinet.
Wchodzę tam drzwiami, oknami i kominem.”