„W moich snach wciąż Warszawa
Pełna ulic, placów, drzew,
Rzadko słyszysz tu brawa,
Częściej to drwiący śmiech.”

Źródło: Stacja Warszawa – piosenka zespołu Lady Pank.

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 21 maja 2020. Historia
Tematy
śmiech , sen , plac , ulica , warszawa
Andrzej Mogielnicki Fotografia
Andrzej Mogielnicki 17
polski autor tekstów piosenek 1948

Podobne cytaty

Tadeusz Borowski Fotografia

„Zostanie po nas złom żelazny, i głuchy, drwiący śmiech pokoleń.”

Tadeusz Borowski (1922–1951) polski poeta, prozaik i publicysta

Źródło: Pieśń

„Warszawa wciąż była odbudowywana po wojnie. Przypominała wielki plac budowy. Była jednocześnie miastem z dużą liczbą studentów. Mam tylko dobre wspomnienia z Warszawy.”

Mokpokpo Dravi (1930–2014)

zapytany, jak zapamiętał Warszawę.
Źródło: Afryka w Warszawie. Dzieje afrykańskiej diaspory nad Wisłą pod redakcją Pawła Średzińskiego i Mamadou Dioufa, Fundacja Afryka Inaczej, Warszawa 2010, ISBN 9788362179015, s. 173.

Octave Mirbeau Fotografia
Andrzej Stasiuk Fotografia

„We śnie nigdy się nie słyszy, tylko po prostu wie się, co słychać.”

Andrzej Stasiuk (1960) pisarz polski

Taksim

Maria Dąbrowska Fotografia
Jazep Losik Fotografia

„Kiedy przechodzę po ulicach Mińska i słyszę język białoruski, to słucham go jak muzyki.”

Jazep Losik (1883–1940) białoruski działacz narodowy i społeczny, polityk, prozaik, publicysta, językoznawca i literaturoznawca

Калі я праходжу па вуліцах Менску і чую беларускую мову, то слухаю яе, як музыку. (biał.)
Źródło: Z życcia Jazepa Losika http://represii-by.info/index.php?newsid=356

„Śląski pejzaż, jego estetyczna forma – to wiem na pewno – był i jest dla mnie silną inspiracją. Atmosferę śląskich miast, klimat tutejszych ulic, zaułków i placów można wyłowić zwłaszcza w moich najbardziej drastycznych sztukach, w Helmuciku czy Entartete Kunst.”

Wiem, to jest pejzaż – obiektywnie biorąc – ponury i okrutny. Niedawno jechałem pociągiem do Opola i zastanawiałem się, dlaczego te widziane z okien wagonu obrazy umierającego świata są tak fascynujące. Dlaczego one mnie tak podniecają? Czy to czasem nie jest histeria artysty, którego percepcja jest, bo musi być, inna, dziwna? Przecież źródło tej fascynacji powinno się umieć nazwać. A jednak nie potrafię go precyzyjnie określić.
Źródło: Krzysztof Karwat, „Tygodnik Powszechny” 29/04 http://www.teatry.art.pl/!Rozmowy/ziemiap.htm

To tłumaczenie czeka na recenzję. Czy to jest poprawne?
Charles Chaplin Fotografia
Józef Zawitkowski Fotografia

„Warszawiacy, sprzątnijcie mi ten symbol sodomskich grzechów. Już jedni zasłaniali ten kościół placem bolszewickiej konstytucji. Diabli to wszystko wzięli… Nie zasłaniajcie grzeszną tęczą kościoła, który jest domem naszego Zbawiciela. (…) Ten plac w Warszawie jest placem Zbawiciela, a nie jakichś tam gejów i tych z wyspy Lesbos.”

Józef Zawitkowski (1938) polski duchowny katolicki, biskup

o tęczy w Warszawie na Pl. Zbawiciela; kazanie podczas mszy w Częstochowie dla Ogólnopolskiej Pielgrzymki Żywego Różańca
Źródło: „Jasna Góra: Ludzie homo, wy ani grzeszyć normalnie nie potraficie, ani kochać” http://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/1,138764,16115406,Jasna_Gora__Ludzie_homo__wy_ani_grzeszyc_normalnie.html, Gazeta.pl, 7 czerwca 2014.

Pokrewne tematy