„I mam uczucie, że nie ma już o czym mówić. I nigdy nie będzie. Bo słowa nie mogą wyrazić pustki. Im jest ich więcej, tym bardziej kłamią.”

„Nigdy” to raczej niebezpieczne słowo. Lubi kłamać i zwodzić.”

„Dziecko, wyrazić dokładnie to, co masz na myśli, wyrazić w całości, ni mniej ni więcej tylko to, co rzeczywiście pragniesz powiedzieć – oto cała radość sztuki słowa.”

„Nigdy nie miałam trudności w kontaktach z robotnikami. Zgadza się, to prości ludzie. Mówią wszystko bez ogródek. Nie potrzebują długich wstępów, żeby wyrazić to, co myślą, ponieważ jeszcze nie nauczyli się kłamać. Jeśli zdarzyło się, że nie dotrzymałam obietnicy, mówili mi o tym w sposób, którym nie czułam się urażona. Nigdy nie wybierałam specjalnie robotników, którzy mogli mnie odwiedzać. Wiem, że czasem bywali wśród nich komuniści, którzy wślizgiwali się pomiędzy peronistów. Nigdy jednak nikt mnie nie obraził. Niekiedy z wielkim zapałem i szczegółowo omawialiśmy problemy o wielkim znaczeniu. Nigdy jednak nie musiałam się „zniżać”, żeby użyć tego prostackiego i niegodnego wyrażenia. Oligarchowie, którzy uważali, że dyskutując z robotnikami „zniżam się”, wiele mogliby się od nich nauczyć i być może – chociaż mówię to bez większej nadziei – i dałoby się im zyskać trochę więcej uczciwości i godności.”

„Matematykę można zdefiniować jako przedmiot, w którym nigdy nie wiadomo, o czym się mówi, ani, czy to, o czym się mówi, jest prawdziwe.”

„Jestem człowiekiem, dla którego bezczynność jest katastrofą. Lubię aktywność i pracę, wtedy wypoczywam.(…) Im więcej mam zajęć, im więcej mam na głowie, tym jestem szczęśliwszy. Okres pustki byłby katastrofą.”

„Wiem więcej niż umiem wyrazić, a to, co umiem wyrazić, mogę wyrazić jedynie dlatego, że wiem więcej.”

„Absolutnie nigdy bym nie uwierzył, że wytwórnia płytowa będzie chciała wypuścić tę piosenkę jako singel. Napisałem ją w połowie po to, by ich wkurzyć. Zazwyczaj właśnie takie rzeczy wychodzą z moich ust. Niektórzy ludzie myślą, że mam zaburzenia chromosomów w mózgu, więc wymyślam absurdalne słowa i wyrażenia. Mówię, że to specjalna cecha superbohatera.”

„Mam dosyć całego tego gówna mówiącego mi, bym myślał pozytywnie
Jak mam myśleć pozytywnie, kiedy ja nie widzę nic pozytywnego.
Wiesz o czym mówię?
Rapuję o otaczającym mnie gównie, bo to gówno widzę.
Wiesz o czym mówię?
Na razie mam dosyć wszystkiego.
Mam dosyć tego, co dzieje się w moim mieście.
Brak mi swobody, wiesz o czym mówię?
Ale jednak jest wporzo, wiesz o czym mówię?
Mam tylko dosyć. Oto moje zdanie.”

„Wierzę, że im bardziej się kocha, tym więcej się czyni, gdyż miłości, która nie jest niczym więcej niż uczuciem, nie mógłbym nawet nazwać miłością.”