„Głód zabija nie tylko uczucia strachu, ale i litości.”

„(…) głód do takiej ludzi przywodził ostateczności, że strach powiedzieć, rodzice dzieci, a dzieci rodziców z głodu zabijały i jadły. Niektórzy ciała wisielców z szubienicy odrywali i zjadali.”

„Gdyby wszystkie jałmużny dawane były wyłącznie z litości, wszyscy żebracy poumieraliby z głodu.”

„To nie śmierć nas zabija. To strach.”

„Gdzie jest wielki strach, tam musi być wielki głód, a gdzie jest wielki głód, tam muszą być brudne interesy.”

„Litość jest to uczucie równie przykre dla ofiarowującego, jak i dla przyjmującego.”

„Głód, strach i zmęczenie to niebezpieczna mieszanka. Zrobiłaby potwora z każdego człowieka.”

„W dobrej wypowiedzi publicystycznej argumentację racjonalną wspierają argumenty emocjonalne. Należą do nich wszelkie treści, które budzą w człowieku gniew, strach, litość, wstyd, pogardę, zazdrość, wstręt, dumę, śmiech, nienawiść, niepokój, zainteresowanie. Każde z tych uczuć można wykorzystać w dobrym i złym celu. (…) Nie wolno jednak igrać z uczuciami czytelnika (…).”

„Nie wiem dlaczego tak jest na świecie, proszę pani, że głód i strach czynią wszystkich posłusznymi.”

„Wydawało mi się, że dziś wieczorem umrę z rozkoszy; to rozkosz mnie zabija, nie strach.”