„Od końca XVI w., a w każdym razie od rokoszu Zebrzydowskiego, przyzwyczaili się poszczególni magnaci do tego, że na terenach podległych ich władzy uważali się za niczym nie ograniczonych władców. Król według nich miał być królem w Warszawie, a nie na terenach ich prowincji czy województwa.”

„Król z narodem, naród z królem.”

„Mapa i teren to nie to samo.”

„Istnieją tylko nieproduktywne myśli, a nie nieproduktywne tereny. Istnieją tylko złe metody uprawy ziemi, ale nie zła ziemia.”

„W terenie nie zawsze przestrzega się ustalonych reguł.”

„Prawo dżungli jest aktualne i na terenach niezalesionych.”

„Kiedy władcy grają o prowincje, ludzie są żetonami, którymi się płaci”

„Przyznam szczerze, że nie czułabym się dobrze, dzieląc się swoją prywatnością. To jest teren, na który nie wpuszczam obcych. Czasem zastanawiam się, czy nie wywiesić tabliczki: Uwaga! Teren prywatny!”

„W terenie liczy się mapa, którą masz w głowie.”

„Zwierzęta są na swoim terenie, to my jesteśmy intruzami.”