„Pamiętam, jak w latach 70. moja muzyka była krytykowana jako przygnębiająca i mówiono, że moje płyty powinny być sprzedawane z żyletkami, bo to dobra muzyka do podcinania sobie żył.”

„Istnieje muzyka dobra i zła, ale oprócz tego istnieje jeszcze muzyka Ambrożego Thomasa.”

„Muzyka jest albo dobra, albo zła, i to jest subiektywne odczucie. Śmieszą mnie takie podziały, że muzyka poważna to musi być taka, a muzyka rozrywkowa taka.”

„Muzyka jest jak obraz świata. Dobra muzyka, duchowa muzyka, tak jak świat, jest w permanentnym ruchu. Nic tu nie jest wieczne, wszystko się zmienia. Muzyka powinna wyrażać złożoność świata, ale też jego spójność.”

„Chcę, żeby to moja muzyka mówiła za mnie. Nie lubię o sobie opowiadać. Samouwielbienie to wielki obciach.”

„Muzyka to moja świątynia, moja religia.”

„Nie jestem punkiem! Nigdy nie mówiłam, że jestem punkiem. A moja muzyka w ogóle nie jest punkowa. Ludzie nazywają moją muzykę punkową, ale ja mówię tylko OK… ale i tak nie macie racji.”

„(…) moja muzyka i muzyka mojego ojca to dwa zupełnie różne światy.”

„Dobra muzyka działa jak dobre wino.
Dobre wino smakuje jak namiętny pocałunek.
Namiętny pocałunek hipnotyzuje jak… dobra muzyka.”

„Muzyka jest moją religią.”