„Moje żydostwo zwisa mi pomiędzy nogami małą nieobrzezaną glizdą.”

„Jak byłam mała, to, pamiętam, ciągle powtarzałam: Jestem Anna Weronika, co nogami klawo fika. Taka byłam głupiutka od dziecka.”

„O, nogi moje!
Choćby was rzeźbą przybrano bogatą,
choćbyście mędrców zwiedzali pokoje,
choćbyście dłuższe, wyższe były o połowę, —
zawszeście nogi, nogi!… drewniane, stołowe!”

„Mam fajny tyłek i bardzo mi się podobają moje nogi i mam cudowne spojrzenie, gdy sobie patrzę w lusterko.”

„Gdy byłam mała, ludzie mówili, żeby tata zmienił moje imię, bo oznacza smutek. On jednak zwykle odpowiadał, że kryje się za nim też odwaga.”

„Kocham modę. Kiedy byłam małą dziewczynką, spędzałam godziny na zabawie w przebieranie się. Teraz nadal lubię zmieniać kreacje na moje występy.”

„Moje tętnice zwapniały
W nogach nie mam już czucia
To, co mnie wspiera, odpadnie, stracę równowagę
Sędziwy, zgrzybiały, upadnę i skonam”

„Kiedy byłam mała, mama kładła mnie na stole kuchennym, brała patelkę i waliła nią w moje czoło z całej siły. To się nazywa porządne wychowanie, a nie to, co dziś.”

„Nasza mała stabilizacja.”

„Mała sprawdź to, Ty jesteś lekiem na całe zło,
Ty wyleczysz moją duszę i ciało,
na koniec świata prosto, za Tobą pójdę dnia każdego,
miłość lekiem jest, więc Ty daj mi go.”