„Jestem człowiekiem zrażonym – powiedział kłamca. – Zraziłem się do samego siebie, do mojej rodziny, do bliźnich, ojczyzny, do mojego świata, do mojej epoki i kultury.”

„Największe odkrycie moich czasów to prawda, że człowiek może zmienić siebie, zmieniając swój stosunek do świata.”

„Też mam uczucia. Wciąż jestem człowiekiem. Wszystko czego chcę, to być kochanym, za siebie i za mój talent.”

„Mój mały człowieczek w transie tworzenia samego siebie.”

„To mój mistrz, od którego, jak często przyznaję, jestem uzależniony niemal jak od kofeiny. Nauczył mnie moich emocji, moich myśli, także moich zwątpień. To jedyny człowiek, który potrafi mnie okiełznać na scenie. Ufam mu bezgranicznie.”

„Ze względu na mój wiek mogę powiedzieć, że ten finał będzie moim ostatnim występem w mistrzostwach świata. Dlatego chcę wygrać niedzielny mecz.”

„Od samego początku moim celem było wyrażenie samego siebie, nieważne na jak sprośny temat.”

„Miguel, powiedz mi, jak się rozpoczęła wasza wojna?
– Fernandez chce mnie zabić, a z mojej rodziny zrobić swoich niewolników.
– A dlaczego miałoby mu na tym zależeć?
– Bo to zły człowiek – odparł Miguel.
– A skąd wiesz, że on jest zły?
– Stąd – logicznie uzasadnił Miguel – że chce mnie zabić, a z mojej rodziny zrobić swoich niewolników.”

„Jeżeli uwolnienie mojej ojczyzny jest terroryzmem, to dla mnie jest to zaszczyt.”

„Mój ojciec nigdy mi nie opowiadał o ojczyźnie.”