„Wyobraź sobie: siedzisz w pracowni, rysujesz coś, a po pewnym czasie nabiera to formy w przestrzeni. Coś, co było marzeniem w mojej głowie, potem płaskim rysunkiem, jest w trzech wymiarach i można tam mieszkać.”

— Sebastian Karpiel-Bułecka

zapytany o magię w architekturze.
Źródło: gala.pl http://www.gala.pl/gwiazdy/wywiady/zobacz/artykul/sebastian-karpiel-bulecka-juz-nie-jestem-zbojem.html?page=3

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 21 maja 2020. Historia

Tematy

czas , rysunek , przestrzeń , głowa , siedzenie , mieszkanie , pot , forma , wyobrażenie , pracownia

Sebastian Karpiel-Bułecka 6

wokalista polski (Zakopower) 1976

Podobne cytaty

„W przestrzeni zmechanizowanej (…) pismo roztasuje się w trzech wymiarach, bez troski o linie poziome.”

Bernard Lagneau (1937) plastyk francuski

„Praca nad komiksem jest monotonna, po prostu siedzisz i rysujesz. Muszę to jakoś odreagować, dlatego koncerty są dla mnie świetną odskocznią. Daję sobie wycisk, a potem znów wracam do rysowania.”

Jacek Frąś (1977)

Źródło: „Zwierciadło”, 6/1964, czerwiec 2010

„Czas jest tylko szczególną formą przestrzeni.”

Herbert George Wells (1866–1946) powieściopisarz angielski

„Moim marzeniem od dziecka było zobaczyć, wyświetlić na ekranie sen. Podstawić do głowy rurkę i go stamtąd wyciągnąć.”

Piotr Dumała (1956)

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 14 lutego 2002 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/bylemr.htm

„Wyobraź sobie sześcian,
A w środku siedzi Fokus.”

Fokus (1980) polski producent i artysta hip-hopowy

Prewersje
Źródło: utwór 6ścian

„(…) myślenie o sztuce zostało ukształtowane przez doświadczenia związane z rzeźbą, którą pojmuje nie jako obiekt, lecz jako ruch pewnej idei w czasie i przestrzeni.(…) Taka koncepcja rzeźby wydaje mi się bliska istocie filmu, będącego idealnym połączeniem przestrzeni, czasu oraz formy, podległej ich działaniu.”

Agata Michowska (1964)

Źródło: Karol Sienkiewicz, Agata Michowska, culture.pl, listopad 2006 http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_michowska_agata

„Dzieci są bardzo wdzięczną widownią, ponieważ mają ogromną wyobraźnię, a więc też zdolność poddawania się iluzji. Niezwykle cenne są w tym przypadku bajki radiowe, bo to one właśnie uruchamiają wyobraźnię. A teraz dzieci mają z tym problem, gdyż podaje się im gotowe rzeczy, gotowe obrazki. A przecież dziecko musi się wysilić troszeczkę, musi samo sobie pewne rzeczy wyobrazić. I radio albo spektakl muzyczny stwarza takie możliwości – dźwiękiem, pauzą, muzyką. Dziecko stwarza sobie wtedy przepiękny, własny świat. Nie trzeba mu go zabierać i zastępować płaskim rysunkiem.”

Anna Seniuk (1942) aktorka polska

Źródło: „Gazeta w Białymstoku”, 6 czerwca 2001 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/aseniuk.htm

„Jestem przekonany, że czas nie istnieje. Sądzę, że można opisać przyrodę, nie używając pojęć czasu jak i przestrzeni, a wyrzucenie ich z języka okaże się użyteczne i przekonujące. Pojęcia czasu i przestrzeni to tylko pewne przybliżone pojęcia, których używa nasz umysł, żeby wyobrazić sobie rzeczywistość. Podobnie jak pojęcie powierzchni wody, które traci sens w odpowiednio małej skali, gdy widać poszczególne atomy formujące wodę i powietrze.”

Carlo Rovelli (1956) włoski fizyk i filozof, profesor

Źródło: wyborcza.pl, 24 stycznia 2005 http://wyborcza.pl/1,75248,2509424.html

„Warsztat mój nie jest warsztatem performera, nie prowadzi do doskonalenia jakichkolwiek technik normatywnych. Punkt wyjścia opiera się jednak na moim osobistym doświadczeniu, jakim jest aktywność w przestrzeni performance. Bez względu na charakter skutku mojej pracy (obiekt, instalacja, rysunek) mam świadomość autentycznej egzystencji w przestrzeni performance.”

Janusz Bałdyga (1954) polski artysta, performer i twórca instalacji

Źródło: culture.pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_baldyga_janusz

„A zapomniane zabawki ginęły. Znikały. Ulatniały się. Wchłaniała je przestrzeń mieszkania. Pożerał je czas mieszkania. I nikt już ich nie znajdował. I nigdy nie znajdzie. Więc kiedy ginęła jakaś rzecz, i ginęła w mieszkaniu, i byliśmy pewni, że w mieszkaniu, i długo nie mogła się znaleźć, to nie było sensu dalej jej szukać. Koniec. Przepadła. Licho zabrało.
Licho nie umiało czytać. Dlatego nigdy nie zabierało książek. Książki nigdy nie przepadały.”

Sasza Griszczenko (1983)

Wstecz. Długi wiersz prozą

„Wyobraź sobie: siedzisz w pracowni, rysujesz coś, a po pewnym czasie nabiera to formy w przestrzeni. Coś, co było marzeniem w mojej głowie, potem płaskim rysunkiem, jest w trzech wymiarach i można tam mieszkać.”

Tematy

Sebastian Karpiel-Bułecka 6

Podobne cytaty

Pokrewne tematy