„Wydaje mi się słyszeć w brzasku czarnej bieli
pracowity szum tłumów, co się oddalają;
to ci, którzy kochali mnie i zapomnieli;
przestrzeń i czas, i Borges już mnie porzucają.”

„Najdłużej kochamy tych właśnie, co nas porzucają.”

„Przyciągamy się wzajemnie i oddalamy bardzo naturalnie, jak planety zawieszone w ciemnej przestrzeni kosmosu.”

„Ten, kto nie jest kochany, zawsze jest samotny wśród tłumu.”

„Nigdy nie słyszałem, żeby rodzice mówili, że się kochają – w mojej rodzinie się tego nie mówiło, bo uznawało się, że powiedzenie komuś „kocham” wymusza na drugiej osobie powiedzenie tego samego. Tak było przez lata, aż nagle mama o tym zapomniała i wszystko się zmieniło.”

„Noc czarna, srebrna noc Świat nieskończony W czasie i przestrzeni. Pośrodku Droga Mleczna Któż po niej przechodzi? To przechodzi ludzkie pojęcie.”

„Nie należy nigdy porzucać kobiet, które się kocha; ogarnia je samotność, zwątpienie, zniechęcenie – i więcej nie trzeba.”

„Kochać to znaczy zapomnieć o sobie.”

„Nie jestem do końca taka, jak mówią ludzie. Czasem naprawdę zaskakuje mnie to, co słyszę: "leniwa", "ciągle coś je". Pracuję tak ciężko, że nie mam czasu na przyjemności.”

„Dlatego, zarówno w czasie jak i w przestrzeni, wydaje się, że zbliżamy się do tego wielkiego zdarzenia – tajemnicy tajemnic – pierwszego ukazania się nowych istot na tej ziemi.”