„Pamięć to mysz, która chrobocze w nocnej ciemności, noce bowiem są przybytkiem żalu”

„Góra urodziła mysz.”

„Ale kto wie, co mówiła w ciemności, gdy była sama, w gorzkie bezsenne noce, myśląc o swoim życiu, z każdym dniem uboższym, w czterech ścianach pokoju, w którym czuła się uwięziona jak leśne zwierzątko w ciasnej klatce.”

„Nutria: mysz w damskim futrze.”

„Ale teraz, przy okrągłym stole, ale tańcował Mefistofeles na tym stole, a narodzie Polski ogarnęła cię ciemność. Żal mi ciebie ukochana ojczyzno polska!”

„Góry się rozstępują, rodzi się śmieszna mysz.”

„Nawet mysz zapędzona w kąt zaczyna kąsać.”

„Miłość jest jak polna mysz, trzeba dobrego kota, by ją złapać.”

„Bywają takie dni i noce, które zmieniają wszystko. Bywają takie rozmowy, własne lub zasłyszane, które są w stanie wywrócić do góry nogami cały nasz świat. Nie możemy ich przewidzieć. Nie możemy się na nie przygotować. Czyhają gdzieś na nas, zapisane w łańcuchy pozornych przypadków, nieuchronne jak świt po ciemności.”

„Poleciała w ciemność. Spowiła ją nocna cisza i przez moment pozwoliła swemu ciału spadać. Może otarła się po drodze o złowrogą srebrną maź albo może lada chwila wybuch zdmuchnie ją z nieba, albo też na dole czeka ją śmierć. Lecz przynajmniej tu było chłodno i cicho.”