„Kochaj swych wrogów: bo oni mówią ci o twoich błędach.”

„Ci, którzy się kochają, mogą mówić do siebie od rzeczy. Ważne jest tylko to, że czują swoją obecność.”

„Twój ojciec i matka mówią, że to nie to.
„On nic nie ma, opamiętaj się kobieto”.
A ja mam dla ciebie najdroższe, co mam.
Dam ci moje serce, miła, bo cię kocham.”

„Uważaj na swoich wrogów, bo oni są pierwsi, którzy odkryją twoje błędy.”

„Kim są przyjaciele?
Przyjaciele to ludzie, których uważasz za przyjaciół.
Ale tak naprawdę są twoimi wrogami z ukrytymi tożsamościami,
I przebraniami po to, by móc ukryć swoje prawdziwe zamiary,
Więc kiedy myślisz, że znacie się już tak dobrze jak bracia,
Oni przychodzą i kiedy nie patrzysz podcinają ci gardło.”

„Kiedy ktoś ci mówi, że rewolucja nie jest konieczna, opowiada o głosowaniu na partię, albo lokalnych radnych lub zgadza się z jakimkolwiek odłamem burżuazji, jeśli ten ktoś jest twoim przyjacielem, który pracuje tak jak ty, spróbuj przekonać go że się myli; jeśli natomiast jest burżujem lub kimś, kto chce zostać burżujem, uważaj go za swego wroga.”

„Jeśli kochasz swoją budę,
To pokochaj łańcuch swój!
Śmierdzi gnojem twój ogródek?
– Przecież to twój własny gnój!”

„Mówiła że naprawdę można kochać umarłych
bo właśnie oni są uparcie obecni”

„Nie mogą ci kochać Rzeczypospolitej, którzy w niej nic swojego nie mają.”

„Kamorysta wie, że musi dbać także o swoich otwartych wrogów, bo są cenniejsi niż ci ukryci.”