Grzegorz Braun cytat: „Będziesz Pan wisiał”

„Powiedziałem mu z uśmiechem, że nie chcę, żeby mój skalp wisiał u jego pasa.”

Lionel Jospin (1937) polityk francuski

kiedy prezydent Sarkozy zaproponował mu wysokie stanowisko.
Źródło: „Forum”, 18 stycznia 2010

„Anioł nie zrozumie nie wisiał na krzyżu i miłość zna za łatwą skoro nie ma ciała”

Jan Twardowski (1915–2006) poeta polski, duchowny katolicki

„Byłem kiedyś w Los Angeles podczas procesu O. J. Simpsona. Mieszkałem kilka kroków od jego domu. I cały czas nad nami wisiał helikopter. Pamiętam ten straszny huk. Jak można tak żyć? Ja się cieszę się, że naszych paparazzi nie stać jeszcze na helikopter.”

Cezary Pazura (1962) aktor polski

Źródło: To ja uratuję świat – wywiad z Cezarym Pazurą http://gdansk.naszemiasto.pl/wydarzenia/876986.html

„Tam między gałązkami coś tkwiło — coś sterczało odrębnego i obcego, choć niewyraźnego… i temu przyglądał się też mój kompan.
— Wróbel.
— Acha.
Był to wróbel. Wróbel wisiał na drucie. Powieszony. Z przechylonym łebkiem i rozwartym dzióbkiem. Wisiał na kawałku cienkiego drutu, zahaczonego o gałąź.
Szczególne. Powieszony ptak. Powieszony wróbel. Ta ekscentryczność krzyczała tutaj wielkim głosem i wskazywała na rękę ludzką, która wdarła się w gąszcz — ale kto? Kto powiesił, po co, jaki mógł być powód?… myślałem w gmatwaninie, w tym rozrośnięciu obfitującym w milion kombinacji, a trzęsąca jazda koleją, noc hucząca pociągiem, niewyspanie, powietrze, słońce, marsz tutaj z tym Fuksem i Jasia, matka, chryja z listem, moje „zamrażanie” starego, Roman, zresztą i kłopoty Fuksa z szefem w biurze (o których opowiadał), koleiny, grudy, obcasy, nogawki, kamyczki, liście, wszystko w ogóle przypadło naraz do tego wróbla, jak tłum na kolanach, a on zakrólował, ekscentryk… i królował w
tym zakątku.
— Kto by go mógł powiesić?
— Jakiś dzieciak.
— Nie. Za wysoko.
— Chodźmy.
Ale nie ruszał się. Wróbel wisiał. Ziemia była goła, ale miejscami nachodziła ją trawa krótka, rzadka, walało się tu sporo rzeczy, kawałek zgiętej blachy, patyk, drugi patyk,
tektura podarta, patyczek, był też żuk, mrówka, druga mrówka, robak nieznany, szczapa i tak dalej i dalej, aż ku zaroślom u korzeni krzaków — on przyglądał się temu, podobnie jak ja.
— Chodźmy. Ale jeszcze stał, patrzył, wróbel wisiał, ja stałem, patrzyłem. —
Chodźmy. — Chodźmy. Nie ruszaliśmy się jednak, może dlatego, że już za długo tu
staliśmy i upłynął moment stosowny do odejścia… a teraz to stawało się już cięższe, bardziej nieporęczne… my z tym wróblem, powieszonym w krzakach… i zamajaczyło mi się coś w rodzaju naruszenia proporcji, czy nietaktu, niestosowności z naszej strony…
byłem śpiący.
— No, w drogę! — powiedziałem i odeszliśmy… pozostawiając w krzakach wróbla, samego.”

Witold Gombrowicz książka Kosmos

Cosmos

„Ostatnie demonstracje uliczne to w ogóle coś niebywałego, te nieprawdopodobne napaści, wygrażania, okrzyki, że ktoś z posłów będzie wisiał czy będzie w więzieniu. Te pokłady nienawiści to moim zdaniem coś bardzo niebezpiecznego. Pamiętam to sprzed kilku lat, przypomina mi się Krakowskie Przedmieście i równie straszne pokłady nienawiści, które zakończyły się tragedią, mordem pana Rosiaka.”

Antoni Krauze (1940–2018) polski reżyser i scenarzysta filmowy

Źródło: Antoni Krauze o zmianach w Polsce: "Jestem szczęśliwy, bo od roku czuję się wreszcie obywatelem wolnego kraju" https://wpolityce.pl/polityka/320795-nasz-wywiad-antoni-krauze-o-zmianach-w-polsce-jestem-szczesliwy-bo-od-roku-czuje-sie-wreszcie-obywatelem-wolnego-kraju, wpolityce.pl, 24 grudnia 2016.

„Zostałeś przesłuchany przez dwunastu dzielnych ludzi, różniących się tak od ciebie, jak różni się niebo od piekła. Oni to orzekli, że jesteś winny. Cóż więc się teraz stanie? Nic nadzwyczajnego. Pory roku będą nadal następować po sobie. Nadejdzie zielona wiosna i zakwitną kwiaty w dolinie. Potem będzie lato i nawet w górach zapanują upały. Przyjdzie też jesień z opadającymi liśćmi, które w promieniach słońca nabiorą złotego koloru. Przyjdzie też zima z szalejącymi burzami. Ciebie jednak już nie będzie i ani wiosny, ani lata, ani też zimy oglądać nie będziesz. Ani razu nie rzucisz już okiem na piękno natury, bowiem w myśl wyroku sądowego zostaniesz zaraz zaprowadzony do najbliższego drzewa i na nim za szyję powieszony. Będziesz tam wisiał tak długo, dopóki nie będziesz martwy, martwy, martwy, ty oliwoskóry, koźli synu!”

Roy Bean (1825–1903)

z procesu meksykańskiego koniokrada.
Źródło: Przemysław Słowiński, Sławni…, op. cit.

„Zapewne znasz bajkę Ezopa o chłopcu i wilku. Pewnego razu chłopiec pilnując owiec, dla zabawy zaczął krzyczeć: Wilk! Wilk! Mężczyźni z sąsiedniej wioski przybiegli mu na pomoc, jednak wilka nie było. Sytuacja powtórzyła się jeszcze dwa razy, a sąsiedzi zawsze biegli z pomocą. Za czwartym razem gdy wilk naprawdę zaatakował owce, a chłopiec zaczął krzyczeć „Wilk”, nikt już nie zareagował. Podobnie los może spotkać Twój licznik długu, jeśli w sytuacji, w której zagrożenie dla finansów publicznych minęło, on ciągle będzie wisiał. Co zrobisz, kiedy ponownie pojawi się zagrożenie? Jak wtedy będziesz chciał bić na alarm?”

Jacek Rostowski (1951) ekonomista polski

z listu do Leszka Balcerowicza w którym Rostowski apeluje o zdjęcie licznika długu publicznego stojącego w centrum Warszawy.
Źródło: tokfm.pl, 26 kwietnia 2012 http://www.tokfm.pl/Tokfm/1,103090,11620335,_Leszku__Zdejmij_licznik_____Rostowski_apeluje_do.html

„Obraz towarzyszy mojej rodzinie już 26 lat. Wisiał na głównym miejscu w starym domu, wybudowałem nowy dom, też wisi. To ważna pamiątka po ojcu. Przywiózł ją z mszy za ojczyznę w bydgoskim kościele jezuitów. W stanie wojennym gromadziły się tam tłumy zaangażowanych w działalność opozycyjną. Jeździłem tam z tatą. Na jedno ze spotkań przyjechał Jacek Fedorowicz. Po mszy rysował obrazki-cegiełki. Żeby dostać rysunek, trzeba było dać pieniądze na pomoc internowanym. Tato kupił wtedy trzy obrazki.”

Wojciech Mojzesowicz (1954) polski rolnik i polityk

o portrecie Lecha Wałęsy
Źródło: Nie zdejmę Wałęsy z mojej ściany, wyborcza.pl, 30 czerwca 2009 http://wyborcza.pl/1,91250,5408188,Nie_zdejme_Walesy_z_mojej_sciany.html

„Pozostanę nawet, gdy już nie będę twój i będziesz moja, choć nie będę cie miał.”

Federico Moccia (1963)

Wybacz, ale będę ci mówiła skarbie

„byłeś dla mnie królem życia byłeś dla mnie mą miłością byłeś dla mnie wiejskim grajkiem byłeś dla mnie z mięskiem kością”

Tina Landryna

Źródło: Piosenka byłeś dla mnie królem życia

„Będziesz Pan wisiał”

Grzegorz Braun 25

Podobne cytaty