„Jeszcze jako początkujący tekściarz napisałem dla Tadeusza Olszy monolog (…) Dzienniczek syna.”

„Życie każdego człowieka jest dziennikiem, w którym chciałoby się napisać jedną historię, a pisze się inną.”

„Są takie dni, kiedy kamera mi nie przeszkadza, a ja jej. Kiedy nie zauważam, że dookoła jest ekipa filmowa, a monolog postaci jest większy niż monolog kontrolera i wtedy najlepiej mi się gra.”

„Najbardziej męczą dialogi z sobą i monologi innych.”

„Z kobietą trzeba rozmawiać. Unikając dialogu, skazujesz się na jej monolog.”

„Uważam, że Adam Mickiewicz tworząc Pana Tadeusza, na pewno nie napisał dramatu scenicznego. Gdyby chcieć z niego zrobić sztukę akcji, utwór straci swą poetyckość, uleci piękno słowa… Jeśli już, czasem sobie żartuję, to musiał wieszcz przewidzieć powstanie teatru jednego aktora, bo Pan Tadeusz jest gawędą, takim gotowym materiałem na monodram.”

„Kempa jest mistrzynią autorytarnego monologu. Trudno z nią dialogować.”

„Dlaczego filozof ma kojarzyć się ze starcem z długą brodą i patetycznymi monologami?”

„Monolog mojego „ja” to słowny labirynt, z którego się nie wydostanę, póki ktoś nie pokaże mi jak.”

„Dziennik opisuje czas. Podobieństwo dziennika do samego czasu: posuwa się na przód, a to, co ciekawe, jest na poboczach w didaskaliach chwil.”