„Tylko poezja pozwala nam tworzyć to coś, co nazywa się odrębnością narodową – podkreślał Siemion.”

— Wojciech Siemion

Jeżeli chcemy czuć wspólność narodową, która określa się słowami 'Jestem Polakiem', nie wolno zapominać o tym, że głównym wyznacznikiem naszej odrębności jest język, a ten kształtują nam przede wszystkim poeci.
Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 2002, cyt. za: culture.pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_siemion_wojciech

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 22 maja 2020. Historia

Tematy

tworzyć , poezja

Wojciech Siemion 7

aktor polski 1928–2010

Podobne cytaty

„Tylko poezja pozwala nam tworzyć to coś, co nazywa się odrębnością narodową – podkreślał Siemion. – Jeżeli chcemy czuć wspólność narodową, która określa się słowami 'Jestem Polakiem', nie wolno zapominać o tym, że głównym wyznacznikiem naszej odrębności jest język, a ten kształtują nam przede wszystkim poeci.”

Wojciech Siemion (1928–2010) aktor polski

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 2002, cyt. za: culture. pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_siemion_wojciech

„Rzeczywistość przedmiotowa i podmiotowa doznaje w zdaniu poetyckim gruntownego przekształcenia i im głębiej sięga to przekształcenie, tym bliżej jesteśmy piękna zdania; nic nie jest bardziej obce poezji niż nazywanie rzeczy po imieniu; im dalej od imienia, tym dalej od prozy, tym bliżej poezji. I to jest jedyne uzasadnione rozróżnienie między obiema dziedzinami literatury: proza nazywa, poezja pseudonimuje. (…) Rozwój poezji polega na tym, że słowny ekwiwalent oddala się coraz bardziej od imienia rzeczy.”

Tadeusz Peiper (1891–1969) polski poeta, krytyk literacki, teoretyk poezji

Nowe usta (1925)
Źródło: s. 341 (podkreślenia Peipera)

„Poezja i proza to jest mój teatr. Występują w nim postaci z ulicy, ludzie na pograniczu upadku, których nazywam ludźmi „na murku.””

Joanna Szczepkowska (1953) aktorka polska

Inne wypowiedzi
Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Wrocław, 6 maja 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/pttst.htm

„Według mnie poezja powinna być jednym z głównych kierunków poznawania innych narodów, ich kultury, dorobku i dziedzictwa narodowego. Niestety, poezja polska z epoki romantyzmu była zbyt narodowa, aby ją dzisiaj tłumaczyć na inne języki. Jest właściwie nieprzetłumaczalna. Ale w tym przypadku nieprzetłumaczalność jest jej pięknem. Uniwersalizm to nic innego, jak dzieło, z którym wiele innych osób może się identyfikować.”

Adam Lizakowski (1956)

Źródło: Agnieszka Szymanik, Juliusz Bolek, Poezja jest pod moją skórą, 8 stycznia 2010 http://www.polishnews.com/index.php?option=com_content&view=article&catid=63:sztukaart&id=1217:poezja-jest-pod-moj-skor&Itemid=187