„Ekipa czasem zapomina i traktuje mnie tak jakbym naprawdę spodziewała się dziecka! – śmieje się nasza gwiazda.”

„Kiedy dzieci mają rok, to tak jakbyś spędzał czas z miniaturowym pijaczyną. Musisz je cały czas podtrzymywać. Wpadają na rzeczy. Śmieją się i płaczą. Sikają. Wymiotują.”

„Mnie też generalnie PO zawiodła. Spodziewałem się energicznych działań, a tymczasem rządząca ekipa kisi się we własnym sosie, jakby się bała własnego cienia. Pewnie myśli, że jak weźmie się do reform, to słupki z poparciem polecą w dół.”

„Szokujący to jest koniec czwartego sezonu. Nawet ekipa była w szoku. To coś, czego nikt z nas się nie spodziewał. Ale nie mogę powiedzieć, co to będzie. Zabiliby mnie.”

„Dzieci czasem o tym zapominają. Myślą o sobie jako o ciężarze, a nie spełnionym życzeniu.”

„Wszystko nam się udaje, wspaniale gra nasza ekipa!”

„Jedyne, co tak naprawdę mamy, to nasze dzieci.”

„Kiedy śmieje się dziecko, śmieje się cały świat.”

„Tylko raz zdarzyło się, że podróżowaliśmy razem z ekipą – pod koniec lat siedemdziesiątych, kiedy tak naprawdę ekipa składała się tylko z jednego człowieka.”

„Nigdy (…) nie umiałam poczuć się jak gwiazda. Nie było zresztą na to czasu.”