„Nasz zawód jest nieustannie obecny w naszym życiu rodzinnym. Oddychamy tą samą atmosferą, mamy podobne pragnienia i ambicje. Rozumiemy się i nie zazdrościmy sobie sukcesów. Potrafimy się także doskonale wspierać, gdy któreś z nas przeżywa jakieś niepowodzenie. Często rozmawiamy o przeszłości teatru, filmu, Teatru Telewizji. Moje córki wsłuchują się w nasze wspomnienia, a oglądając dawne polskie filmy, mówią.”

— Jerzy Schejbal

Jakie to było fajne kino! Jakie scenariusze, jak ładnie grali aktorzy. O coś w nich chodziło, były pełne poezji, jakieś takie tajemnicze. Dotykały rzeczywistości, ale nie wprost, nie mrugały za bardzo, nie były nachalne. I faktycznie. Dzisiejsza rzeczywistość jakoś nie jest w stanie wykreować nowego Kabaretu Starszych Panów czy drugiej Agnieszki Osieckiej…
Źródło: Justyna Hofman-Wiśniewska, Seriale są wielkim wyzwaniem, „Tele Tydzień” 32/06, 9 sierpnia 2006 http://web.archive.org/web/20060823230322/http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/ssww.htm

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 4 czerwca 2021. Historia

Tematy

nie żyje , córki , atmosfera , teatr , pragnienie , oglądać , zawody , nasi , zawód , niepowodzenie , sukces , telewizja , oddychanie , obecny , ambicja , mówić , wspierać , przeszłość

Jerzy Schejbal 4

aktor polski 1946

Podobne cytaty

„Nasz zawód jest nieustannie obecny w naszym życiu rodzinnym. Oddychamy tą samą atmosferą, mamy podobne pragnienia i ambicje. Rozumiemy się i nie zazdrościmy sobie sukcesów. Potrafimy się także doskonale wspierać, gdy któreś z nas przeżywa jakieś niepowodzenie. Często rozmawiamy o przeszłości teatru, filmu, Teatru Telewizji. Moje córki wsłuchują się w nasze wspomnienia, a oglądając dawne polskie filmy, mówią. – Jakie to było fajne kino! Jakie scenariusze, jak ładnie grali aktorzy. O coś w nich chodziło, były pełne poezji, jakieś takie tajemnicze. Dotykały rzeczywistości, ale nie wprost, nie mrugały za bardzo, nie były nachalne. I faktycznie. Dzisiejsza rzeczywistość jakoś nie jest w stanie wykreować nowego Kabaretu Starszych Panów czy drugiej Agnieszki Osieckiej…”

Jerzy Schejbal (1946) aktor polski

Źródło: Justyna Hofman-Wiśniewska, Seriale są wielkim wyzwaniem, „Tele Tydzień” 32/06, 9 sierpnia 2006 http://web.archive.org/web/20060823230322/http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/ssww.htm

„Bim-Bom był wszystkim. I matką, i bratem, i naszym nauczycielem. Był naszym chlebem. Czy był teatrem, czy zabawą, snem, czy książką – nie wiem. (…) Gdybym umierał, co brzmi pompatycznie, ale wierz mi, że wszystkie moje filmy i sztuki (…) to wszystko nic – myślałbym tylko o naszym teatrze. Przez Bim-Bom zbliżyłem się do człowieka. Do swego zawodu.”

Zbigniew Cybulski (1927–1967) polski aktor teatralny i filmowy

Źródło: Sezon kolorowych chmur 1968, przedruk w: Alicja Helman, Zbigniew Cybulski – aktor XX wieku, 1997, cyt. za: culture.pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_cybulski_zbigniew

„Wydaje mi się, że teatr telewizji, a konkretnie ludzie, którzy zajmują się i decydują o kształcie teatru telewizji, muszą poważnie zrewidować to, co chcieliby robić. Tak naprawdę, epoka teatrów telewizji, które udają filmy, a nie są nimi z wielu powodów, w jakimś sensie przeminęła.”

Mariusz Grzegorzek (1962) polski reżyser teatralny i filmowy

Źródło: Marta Odziomek, „Ad Spectatores”, 7 marca 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/pwer.htm

„Nasi kibice są niepowtarzalni, wspierali nas nie tylko w naszej hali ale liczna grupa jeździła z nami regularnie na wszystkie nasze mecze, również te w LM. Dziękujemy serdecznie im za to i mamy nadzieję, że podobną atmosferę meczową sprawią nam niebawem w nowej hali.”

Michał Zołoteńko (1979) polski piłkarz ręczny

Źródło: Damian Falkowski, Michał Zołoteńko: Wszyscy będziemy dążyć by nasz zespół był jak najlepszy, sport1.pl, 27 czerwca 2009 http://www.sport1.pl/Michal-Zolotenko-Wszyscy-bedziemy-dazyc-by-nasz-zespol-byl-jak-najlepszy/a83052

„Polski system teatralny jest dość niezdrowo przechylony w naszą, reżyserów, stronę. To niby normalna sprawa, na całym świecie rozmawia się o teatrze przez pryzmat reżyserów, ale w polskim teatrze jest to zbyt mocne. Dostrzegam brak odpowiedzialności reżyserów za to, co dzieje się w teatrach, w organizacji życia teatralnego, brak świadomości konsekwencji działań i wyborów, wreszcie rodzaj bezkarności, z jaką wchodzimy do teatrów…”

Jan Klata (1973) polski reżyser i dramaturg

Źródło: Tomasz Cyz, Jest z czym powalczyć http://www.dwutygodnik.com/artykul/3797/, Dwutygodnik.com nr 87/2012.

„Jeżeli gra się bardzo dużo, w wielu sztukach, to skromnie da się żyć. A jeżeli aktorzy nie mają filmu, telewizji, estrady, w teatrze grają rzadko, to ocierają się o granicę wegetacji. Pensje w teatrze są kiepskie.”

Marian Opania (1943) aktor polski

Źródło: Rozmowa z Marianem Opanią, wisla.naszemiasto.pl, 5 maja 2005 http://wisla.naszemiasto.pl/archiwum/900900,rozmowa-z-marianem-opania,id,t.html

„Są chwile, kiedy mam ochotę uciec. Są chwile, gdy jak większość ludzi załamuje mnie to, co wokół. Często oglądając telewizję mam poczucie wstydu i przykrości. Z drugiej strony tu się urodziłem, tu pracuję, tu mam przyjaciół, tu znajduję miejsce dla swojego teatru, tu szukam widzów, którzy mnie rozumieją, do których mówię. Z perspektywy mojego zawodu – jestem zadowolony z rzeczywistości teatralnej wokół, a obecnie wiele dzieje się na polskiej scenie. Mam jednak czasem poczucie pewnej schizofrenii, jakiegoś rozdarcia, w którym żyjemy.”

Łukasz Kos (1970)

Źródło: „Gazeta Wyborcza” Katowice, 20 października 2004 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/slaskm.htm

„Gdy ludzie widzą brutalne sceny w filmie – czują dystans, który narzuca ekran. W teatrze oglądają żywe ludzkie ciało. Teatr oddziałuje silniej. A czy pozytywnie, czy negatywnie – zależy od naszego nastawienia. Są ludzie, którzy odczuwają przyjemność oglądając cudze cierpienie. To ich podnieca. Generalnie jednak sztuka czy filmy pornograficzne nie wyzwalają patologicznych zachowań. Takie są wyniki badań.”

Zbigniew Izdebski (1956) seksuolog polski

Źródło: „Rzeczpospolita”, 8 lutego 2002 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/dramaturgiaw.htm

„Antek nie do końca poszedł w nasze ślady. Wybrał po prostu podobną branżę. Pracuje, grając, ale zamierza być reżyserem. Mówi, że nie chce kończyć wydziału aktorskiego. Gdy Antek był mały, pracowałam w teatrze. Zabierałam go tam często, marząc jednocześnie, aby moje dziecko wybrało sobie jakiś normalny zawód. Przesiadywał w rekwizytorni, przymierzał hełmy. Jasiek też czekał w garderobie na zakończenie spektaklu. Chłopcy przesiąkli atmosferą teatru, ale dzięki temu recytowali przedstawienia na pamięć, poznawali dobrą literaturę. Są humanistami, choć Jasiek ma zdolności matematyczno-fizyczne.”

Małgorzata Ostrowska-Królikowska (1964) aktorka polska

Źródło: Izabela Górnicka-Zdziech, Rodzinne życie z pasją, „Magazyn Familia”, 20 sierpnia 2009 http://www.magazynfamilia.pl/artykuly/Rodzinne_zycie_z_pasja,1772,91.html

„Na ten zawód składają się i film, i telewizja, i kabaret, i teatr. Jeśli coś odpada (…) – są jeszcze inne możliwości (…).”

Piotr Machalica (1955) aktor polski

Źródło: „Rzeczpospolita”, 12 lutego 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/naboku.htm

Tematy

Jerzy Schejbal 4

Podobne cytaty

Pokrewne tematy