„Nikt zaś z nas nie żyje dla siebie i nikt nie umiera dla siebie: jeżeli bowiem żyjemy, żyjemy dla Pana; jeżeli zaś umieramy, umieramy dla Pana. I w życiu więc i w śmierci należymy do Pana. Po to bowiem Chrystus umarł i powrócił do życia, by zapanować tak nad umarłymi, jak nad żywymi.”

„To nie jest tak, że oni umarli, a my żyjemy. To oni żyją, a my umieramy.”

„Żyć to mi nie dajecie,
lecz umrzeć nikt mi nie wzbroni…”

„Dlaczego ludzie potrafią lepiej umierać niż żyć? Dlatego, że żyć trzeba długo, a umrzeć można prędko.”

„Nie móc umrzeć to największe przekleństwo tego, co żyje, dlatego tak chętnie umierają wszelkie wzorce życia: święty i bohater.”

„Kto nie żyje po śmierci, umarł za życia.”

„Śmierć [Jimiego] była celowa. Umierał szczęśliwy. Umarł szczęśliwy i wykorzystał narkotyki, by zniknąć z życia i przenieść się gdzieś indziej.”

„Choć słowa „śmierć” i „życie” drwią z siebie nawzajem, możesz żyć tylko tym, za co gotów jesteś umierać.”

„A kiedy dosyć masz życia na pokaz, powiedz:
Nie będą mi radzić – jak, nie umrze nikt za mnie, więc
Żyć mogę, żyć trzeba, mam to w dupie!
Nie będą mi radzić, bo ich nie posłucham!”

„Umieramy, kiedy żyjemy i wtedy dopiero przestajemy umierać, kiedy rozstajemy się z życiem.”