„Przeznaczenie. To tylko wzniosłe określenie czegoś, na co nie da się nic poradzić.”

„Kochać jakąś istotę to oczekiwać od niej czegoś, co nie da się określić ani przewidzieć, to jednocześnie dawać jej niejako sposobność, by odpowiedziała temu oczekiwaniu. Tak, jakkolwiek może się to wydawać paradoksalne: oczekiwać – to w pewien sposób dawać.”

„Sierioża ma rację, przed przeznaczeniem nie da się uciec ani ukryć nawet w najpotężniejszej twierdzy…”

„Ten, lub ci, którzy stworzyli nas dla siebie, powinni zadbać o coś więcej. Samo przeznaczenie nie wystarczy, to zbyt mało. Trzeba czegoś więcej.”

„Gdy brakuje ci sił, żeby walczyć z przeznaczeniem, musisz po prostu zaakceptować to, co niesie los. I to właśnie jest coś, czego nie da się odwrócić.”

„Ojciec nie jest zły: jest prosty. Problemem są tacy jak ja, ci, którzy mają nadzieję, że potrafimy się wznieść ponad instynkty. Którzy mają nadzieję, że da się żyć wbrew naszej własnej naturze.”

„Gdybym miał określić, czym miłość być powinna, gdybym od niej czegoś chciał, to bym chciał… żeby się składała w równej części: z żądzy i z czci!”

„Miłość bowiem nie może być bezcielesną, nawet gdy jest najbardziej wzniosła, ale też nie może być wzniosła, gdy jest jak najbardziej cielesna.”

„(…) Że życie jest krótkie, kruche i że jesteśmy sami wbrew pozorom. Nie dlatego, że nie mamy przyjaciół i rodziny, ale dlatego, że pewne sprawy w życiu są przeznaczone tylko dla nas. Takiej intymności nie da się z nikim dzielić.”

„Trudno jest zrobić zdjęcia reklamowe w swoim stylu. To jest paradoks, poszukują ludzi o określonej stylistyce, a wymagają od nich zrobienia czegoś, co tego stylu jest zupełnie pozbawione.”