„Ja nie rozumiem Polaków. Mają takiego bohatera, a się nim nie chwalą.”

„Ze zgrozą obserwuję, jak w instytucjach unijnych Polak Polakowi prędzej zaszkodzi, niż pomoże. Nie lubimy i nie rozumiemy siebie, więc nie dziwmy się, że i inni nas nie rozumieją.”

„Dzieci są wiecznie szczere, nie wstydzą się prawdy, a my [dorośli] z obawy, by nie wyglądać na zacofanych, gotowi jesteśmy zaprzedać to, co nam najdroższe, chwalimy to, co nas odpycha i potakujemy temu, czego nie rozumiemy.”

„Pokażcie mi bohatera, a ja napiszę tragedię.”

„To już chomik ma większego, a się tak nie chwali.”

„My, Polacy, rozumiemy wojnę nie jak symbol, lecz jako prawdziwą walkę.”

„Ja rozumiem, że Polak może mieć tylko jedną ojczyznę, ale dlaczego to ma być Egipt?”

„Chwali się zazwyczaj tylko po to, aby być chwalonym.”

„Ten się tylko chwali, kogo nikt chwalić nie chce.”

„Mówienie, że Polak jest taki, a Niemiec taki, sprowadza się na ogół do nieprecyzyjnych i nieszczęśliwych określeń.”