„Tańczyłem z paroma dziewczynami przypadkowymi, a potem z Tobą i przypadkowość skończyła się, bo przecież my byliśmy tam tej nocy umówieni od lat.”

„Jeśli skurwysynu na mój koniec czekasz.
To sobie poczekasz jeszcze parę dekad.
Skurwysynu, jeszcze na twym grobie będę tańczył breaka.
Nawet jako stary zgred będę robił rap, przyrzekam.”

„Wstawałem w nocy parę razy z łóżka, żeby odpocząć.”

„Wykonując przypadkowy akt dobroci, bez oczekiwania na nagrodę, bądź świadom, że pewnego dnia ktoś może zrobić to samo dla Ciebie.”

„Mieszkałaś w czystości nocy
za wysokimi jej drzwiami
I zawsze ktoś cię szukał
a ty się tylko śmiałaś
Ukrywałaś się w swoim
mitologicznym ciele
My staliśmy przed drzwiami
Oniemiali
zdumieni”

„Niektórzy bowiem twierdzą, iż Pan Bóg, nim wymiesił glinę, z której potem nas ulepił, na czarnej powierzchni pierwszej nocy wyrysował kredą mężczyznę i kobietę i stąd właśnie wywodzi się jedyna pewność, jaką mamy, a mianowicie że byliśmy, jesteśmy i będziemy prochem, który zatraci się w nocy równie głębokiej jak ta pierwsza”

„Życie niewiele nam zapewni ponad parę dobrych rżnięć, a potem umieramy.”

„A ty? Ty nie miewasz już snów?
- Miewam - powiedział z goryczą. - Ale od przekroczenia Jarugi bardzo rzadko. I w ogóle ich nie pamiętam po przebudzeniu. Coś się we mnie skończyło, Cahir. Coś się wypaliło. Coś się we mnie urwało…
- To nic, Geralt. Ja będę śnił za nas obu.”

„Kirsanow wziął nas do kawiarni, mnie i Ważyka, i mówi: „No, opowiada się, że u nas nie ma wolności. To nie partia jest winna, to my sami, literaci. Dam wam przykład. Parę lat temu umarła mi żona. Bardzo ją kochałem. To była wielka miłość. I śmierć jej była dla mnie wielką tragedią. No i napisałem elegię na śmierć żony. Przeczytałem kilku przyjaciołom i mówię im, że chcę posłać do pisma. Oni na to: wariat jesteś. Coś ty zwariował? Naród buduje socjalizm, a ty będziesz elegie pisał? Opamiętaj się, to może bardzo groźnie dla ciebie się skończyć. Ale ja na to nie zważałem. Posłałem do redakcji i wydrukowali. I zaraz potem wszyscy zaczęli pisać elegie. Czy umarła żona, czy nie umarła żona…” (…) on chciał nas przekonać, jak szaloną wolność dają władze. (…) Oczywiście mnie i Ważyka wtedy dreszcz przeszedł na tę wolność…”

„Ucz się tańczyć, w przeciwnym razie nie będą aniołowie wiedzieć, co z tobą począć, człowiecze!”