„Mocna to zbroja z poczciwością cnota,
ta sławy strzeże a broni kłopota.”

„Wielki to nierozum wziąć złodzieja do domu, aby nas strzegł i bronił od złodziejów zewnętrznych.”

„Punktem wspólnym dla etnologa i tych, o których mówi, jest miejsce, a ściślej – to, które zajmują tubylcy, którzy tam żyją, pracują, bronią go, budują jego mocne strony, strzegą jego granic, ale także dostrzegają ślady chtonicznej czy nadprzyrodzonej mocy przodków lub duchów zaludniających i ożywiających jego intymny świat, jakby cząstka ludzkości, która składa jej w tym miejscu dary i ofiarę, stanowiła także jej kwintesencję…”

„Cnota wiarę, a wiara dobrą cnotę rodzi.”

„Póki żyje chociaż jeden biały orzeł
I królestwa swego strzeże górnych stron,
Nie powinno nam zabraknąć (i nie może!)
Serc gorących, głów otwartych, mocnych rąk.”

„Cnota jest w sercu, a nie gdzie indziej.”

„Pijanego a dziecięcia Pan Bóg strzeże.”

„(…) strzeżonego cenzura strzeże!”

„Ameryka była wtedy słaba, a słabość zwiększa zagrożenia. Przeciwnik czuje się wtedy na tyle mocny, że myśli o wykorzystaniu swej przewagi. Słaby zaś boi się i myśli o użyciu broni ostatecznej.”

„Miłość jest cnotą serca a nie rąk.”