„Ludzie naprawdę nie walczą o odcień skóry czy ideologię – to tylko wygodne wskazówki do identyfikacji „swoich”. Wyszystko zawsze sprowadza się do więzów krwi i ograniczonych zasobów.”

„Nie jestem ani satyrykiem, ani humorystą, te etykietki są mi bardzo niemiłe, jestem (…) czystej krwi błaznem i nie widzę innego odcienia na wyrażenie swego temperamentu literackiego.”

„Zawsze staramy się pokazywać innym tylko skórę, bo tak naprawdę sami nie wiemy jacy jesteśmy pod spodem.”

„Władza nad światem zawsze spoczywa w rękach ludzi ograniczonych, za to z niezachwianym poczuciem własnej słuszności.”

„To prawda, że dobra tego świata są ograniczone i ludzie zawsze je muszą sobie wydzierać. Niedole tylko zdają się nie mieć granic.”

„Ja naprawdę szczerze i uczciwie kocham ludzi…
To byłoby zbyt piękne, gdyby istniał Bóg… zbyt wygodne, zbyt przyjemne. A zarazem zbyt potrzebne. A jak coś jest tak potrzebne i wygodne, to jest też podejrzane – w każdym razie dla mnie.”

„(…) ludzie, gdy potrzebują pomocy, czują się tym skrępowani. Specjalnie omijają wtedy bliskich. Ale gdyby poprosili ich o pomoc, to by ją otrzymali. Tak przynajmniej jest w mojej rodzinie. To więzy krwi: nie da się ich tak po prostu przerwać.”

„Zwycięstwa odniesione nad cierpieniem są zawsze tylko częściowe i ograniczone.”

„Z filozofią trzeba się obchodzić ostrożnie. Jeżeli nabierze siły, ma bardzo silną tendencję, by się strywializować i zdegenerować do ideologii. Bo każdy, kto się wyzbędzie krytycyzmu i dociekliwości umysłowej, bardzo łatwo poprzestaje na tym, że chwyta tylko konkluzję, i powie jak kibic sportowy wybierający ulubiony klub: jestem egzystencjalistą, fenomenologiem albo jestem hermeneutą. Od powierzchownych identyfikacji bardzo blisko do ideologii. Na szczęście ideologie są tak prymitywne, że prędzej czy później pękają jak bańki mydlane.”

„W aforyzmach staram się odkrywać nie zawsze dostrzegane aspekty i odcienie uczuć targających człowiekiem.”