„Gdy siedzę w korku, serce bije mi z normalną szybkością. Nie jestem sam. Utknąwszy tam, mogę uchodzić za normalnego człowieka, który wraca do żony i dzieci, który ma dom. Mogę udawać, że moje życie jest czymś więcej niż tylko czekaniem na kolejną katastrofę. Że wiem, jak funkcjonować. Tak samo, jak dzieci bawią się w dom.”

—  Chuck Palahniuk , książka Choke

Choke

Ostatnia aktualizacja 22 maja 2020. Historia
Tematy
normalna , dzieci , bić , czekać , funkcjonować , czekanie , żona , siedzenie , życie , dom , dom , katastrofa , serce , dziecko , korek
Chuck Palahniuk Fotografia
Chuck Palahniuk 70
1962

Podobne cytaty

„Jestem starym człowiekiem. Prowadzę normalne, spokojne życie. Siedzę w domu z dziećmi i wnukami.”

Abu Daoud (1937–2010)

podczas rozmowy z Witoldem Gadowskim i Przemysławem Wojciechowskim
Źródło: Witold Gadowski, Przemysław Wojciechowski, Tragarze śmierci, Prószyński i S-ka, Warszawa 2010, ISBN 978-83-7648-382-5, s. 81.

Rachel Weisz Fotografia

„Zawsze gdy wracam do Anglii, jestem zachwycona jej urodą, ale to w Stanach mogę prowadzić normalne życie, gdzie wszyscy zbyt się spieszą, by zwracać uwagę na gwiazdę.”

Rachel Weisz (1970) aktorka brytyjska

Źródło: „To i Owo” nr 11, 16 marca 2010, s. 5.

Sławomir Nowak Fotografia

„Nie żartujcie. To jest wielka siła Komorowskiego, że on jest normalnym człowiekiem. Ma normalną żonę, rodzinę, dom, mają psa. To jest prezydent, który jest wśród ludzi.”

Sławomir Nowak (1974) polski polityk

odpowiedź na pytanie, czy Bronisław Komorowski mentalnie czuje się prezydentem.
Źródło: polskatimes.pl http://www.polskatimes.pl/opinie/wywiady/331307,nowak-kaczynski-zamienia-pis-w-sekte-on-tworzy-swoj-kosciol,id,t.html#material_3, 12 listopada 2010

Natalia Kukulska Fotografia

„Od dziecka marzyłam, żeby dom był wielopokoleniowy, żeby ludzi było więcej, a więź była silna. I tak jest, mam bardzo kochanych teściów i bliskich mi babcię i tatę. Ale odkąd mamy naszą mniejszą rodzinę, małżeństwo i dzieci, są takie chwile, kiedy marzy nam się, żeby być sam na sam… Udaje nam się to zazwyczaj na wakacjach.”

Natalia Kukulska (1976) piosenkarka polska

Źródło: Rafał Porzeziński, Rejs i cała reszta, „Magazyn Familia”, 26 marca 2009 http://www.magazynfamilia.pl/artykuly/Rejs_i_cala_reszta,406,91.html

Tony Parsons Fotografia

„Ile kobiet mówi obecnie dziecku: „Poczekaj tylko, aż wróci do domu ojciec”? Niewiele. Ponieważ w dzisiejszych czasach niektórzy ojcowie w ogóle nie wracają do domu. A inni siedzą w nim bez przerwy.”

Tony Parsons (1953)

Mężczyzna i chłopiec (1999)

Witold Kieżun Fotografia

„(…) budowanie wrażenia, że wychowywanie dzieci jest jakimś strasznym upokorzeniem, że praca w domu, zarządzanie nim to krzywda, jest nonsensowne. Trzeba też odbydować poczucie wartości rodziny. Ona jest skarbem, daje naprawdę wiele. Moje dzieci mieszkają za granicą, ale przecież moje kontakty z nimi są największym skarbem. Ja czekam na wizyty córki i na rozmowy z synem. Oni nie muszą mi pomagać, często to ja pomagam im, ale wiem, że mogę na nie liczyć. Nie wyobrażam sobie nawet, jak bym się czuł, gdybym nie miał dzieci. Radość rodziny to jest największego rzędu satysfakcja.”

Witold Kieżun (1922) polski ekonomista

Źródło: Tomasz Terlikowski, Polska jak Burundi, „Do Rzeczy”, 3–9 marca 2014, nr 10/058, s. 32

Tadeusz Rydzyk Fotografia

„Ja już nie mogę się na to wychowanie seksualne patrzeć. I popatrzcie, jak ono jest wprowadzane w Polsce. Rękami katolików jest wprowadzane. To jest normalny instruktaż. Dzieci się instruuje, jak robić samogwałt, jak sobie radzić… bez Boga.”

Tadeusz Rydzyk (1945) polski duchowny katolicki, publicysta

„Było to w czasie niemieckiej okupacji, we Lwowie. Byłem sam w domu. Miałem osiem lat. A tu słyszę łomotanie do drzwi i głośne okrzyki. Przypomniałem sobie, jak mam po niemiecku powiedzieć, że matka wyszła z domu i nie mogę otworzyć (klucz miałem przy sobie). I mówię najgłośniej, jak potrafiłem to właśnie. Matka wyszła z domu. Nie mogę otworzyć.(…) tak ich zaskoczyło, że dziecko zna język niemiecki, że odeszli. Być może ocaliłem rodzinę, a na pewno mieszkanie.”

Andrzej Budzanowski (1933–2011) polski fizyk

Źródło: Elżbieta Dziwisz, Piękna nieznajoma, „Alma Mater”, nr 104–105, czerwiec-wrzesień 2008, s. 25.

Yang Kaihui Fotografia

„Kolejna noc bezsenna. Nie mogę już znieść takiego życia. Pojadę go odnaleźć. Tylko moje dzieci, te nieszczęsne dzieci mnie od tego powstrzymują. Noszę w sercu ogromny ciężar, tu on, a tam dzieci. Nie mogę opuścić żadnego z nich. Chce mi się płakać. Naprawdę chce mi się płakać. Na próżno się staram ze wszystkich sił, nie potrafię przestać go kochać. Nie jestem w stanie… Jak dziwną rzeczą są ludzkie uczucia. San Chunhe tak bardzo mnie kocha, a ja nawet na niego nie popatrzę. Ach, jak go kocham! O, Nieba! Wskażcie mi właściwą drogę!”

Yang Kaihui (1901–1930)

bez tytułu, 28 stycznia 1930.
Źródło: Jung Chang, Jon Halliday, Mao, l’histoire inconnue, Gallimard, Paryż 2007, cyt. za: Diane Ducret, Kobiety dyktatorów, tłum. Maria Rostworowska, Wydawnictwo Znak, Kraków 2012, ISBN 9788324018840, s. 223.

„Kobieta pragnie dziecka i ustabilizowanego współżycia seksualnego; domu ale zarazem czułości i zrozumienia. Mężczyzna pragnie dziecka, domu i żony – kochanki oraz w równej co kobieta mierze czułości i zrozumienia.”

Wanda Krzemińska (1914–1985)

O kobiecie dwanaście rozdziałów

Pokrewne tematy