„Czułem się jak wypchany czymś gorszym niż trociny.”

„Czułam, że grzech jest jeszcze czymś straszniejszym niż wszystkie katusze piekła, bo jest zniewagą Boga – nieskończonego Majestatu.”

„Jakiś czas żyłem w zamrożeniu. Najbardziej po śmierci mamy. Choć najpierw czułem ulgę, że już się nie męczy, a ja nie patrzę bezsilnie na jej cierpienie. Nie ma nic gorszego niż niewidzący wzrok matki, która szuka u ciebie nadziei.”

„Czułem głód, bo szukałem. Nie szukałem dlatego, że czułem głód.”

„Żałosne, ale czasem wystarczyło coś czuć. Nieważne, czy to bolało czy nie. Byle coś czuć.”

„Czułam, że pogrążam się w bardzo mrocznym stanie umysłu, i zdarzało się, że rano nie byłam w stanie podnieść się z łóżka, więc postanowiłam przyjąć rolę, która zmusiłaby mnie do większej aktywności. Chciałam zająć się czymś, co wymagałoby ode mnie ciężkiej pracy fizycznej, żeby na chwilę przestać myśleć o śmierci mamy.”

„Jazz wgryza tylko się w elit wąskie grono
I czuć to, bo czuć, i czuć, niechaj skonam!
Nie ubliżając akordeonom –
W jazzie jest po prostu harmonia!
Po prostu harmonia!”

„Kiedy o tym myślałam, czułam radość i napięcie, nieśmiałość i wielką niecierpliwość – wszystko to naraz; czułam się człowiekiem.”

„Jeżeli najbardziej niewinne i bezbronne dziecko nie może czuć się bezpiecznie w jakimś społeczeństwie, wówczas już nikt bezpiecznie czuć się w nim nie może!”

„O to, czy trzeba kochać, nie trzeba pytać, to trzeba czuć.”