„Śmierć często przychodzi szybko, ludzie nie powinni czekać do ostatniej chwili, żeby poznać Boga. Może im nie starczyć czasu.”

„Od chwili gdy poznałem, że Bóg jest, nie mogę Go nie kochać.”

„Jest prawo obozu, że ludzi idących na śmierć oszukuje się do ostatniej chwili. Jest to jedyna dopuszczalna forma litości.”

„Światy czekają. Czas płynie. Bogowie patrzą.”

„Nie martw się, kolego, że zostaniesz czasem sam,
Na ostatniej stacji czekać będę ja!”

„Od czasu jak poznałam ludzi, kocham tylko zwierzęta.”

„Wszystko przychodzi do tego, który krzątnie się, gdy czeka.”

„Życie to czekanie na śmierć – wyjaśnił – A czekanie na śmierć to umieranie.”

„Jak odbywa się umieranie? Co człowiek wtedy widzi? Czy człowiek widzi wtedy Boga, czy On się człowiekowi pokazuje, żeby ostatnia chwila była lżejsza, Żeby odjąć człowiekowi lęk? Zapewne pokazuje się w ostatnim mgnieniu, w ostatnim promyku światła, które dociera do źrenicy, ale nigdy wcześniej, bo człowiek mógłby przeżyć, wyzdrowieć i powiedzieć innym, co zobaczył. Więc Bóg pokazuje się dopiero w chwili, kiedy ma już zupełną pewność, że to jest śmierć…”

„Czasem wątpię, czy ludzie powinni się pobierać, może lepiej mieszkać w pobliżu i tylko się odwiedzać?”