Władysław Pobóg-Malinowski: Bliski

Odkryj ciekawe cytaty na temat bliski.
Władysław Pobóg-Malinowski: 7   Cytatów 0   Polubień

„W szeregach PPS [Polskiej Partii Socjalistycznej] od pierwszych jej kroków uważano go [Józefa Piłsudskiego] za klejnot niezastąpiony. W organizacji, gdzie obok koleżeńskiego stosunku obowiązywała zasada bezwzględnej równości wszystkich, on uważany był za wodza – każdy czuł jego wielkość i instynktownie wielkości tej się poddawał. Otaczano go głębokim szacunkiem; mimo bardzo dobrych, często serdecznych i bliskich stosunków panujących w partii nikt się zdobyć nie potrafił w stosunku do niego na jakiś poufały gest czy słówko.”

Władysław Pobóg-Malinowski

o Józefie Piłsudskim w 1937.
Źródło: Daria i Tomasz Nałęcz, Józef Piłsudski…, op. cit., s. 12.

„Stary Hebrajczyk, przyzwyczajony do ingerencji Boga w dzieje narodu, nazwałby Go prorokiem, zesłanym na ziemię w celu prostowania ścieżyn i dróg narodowego życia. Grek starożytny, ulegający czarowi mitu, który unosił się nad wszystkim jako bliskie i cudowne zjawisko, nazwałby Go bogiem i zamieszkać by Mu kazał na niedostępnym dla zwykłych śmiertelników Olimpie. My, ludzie współcześni, ludzie twardej walki o byt, nazwać go musimy bohaterem narodowym. Czy to wystarczy? (…), pominięcie autorów książki) Bohaterów narodowych mamy wielu. Lecz nie znajdziemy wśród nich ani jednego, który by czynem swoim przerósł Marszałka. (…) Bohaterstwo Piłsudskiego większe jest niż bohaterstwo największych Mężów Polski.”

Władysław Pobóg-Malinowski

w 1928.
Źródło: Daria i Tomasz Nałęcz, Józef Piłsudski…, op. cit., s. 63.

O Bogu , O ludziach , O książkach , O walce

„Z sejmu na kraj wylewała się fala błota i zgnilizny moralnej. Posłowie, wybór swój traktując nie jako obowiązek rzetelnej i ofiarnej pracy dla państwa, lecz jako odskocznię do rozbudowy własnego stronnictwa lub co gorsza, do robienia majątku i kariery osobistej, tworzyli klikę prawdziwą, która niby olbrzymi, potworny pająk obejmowała siecią swoją cały kraj. Urzędy pełne były zawsze „natrętów z sejmu”, przychodzących z kategorycznymi żądaniami załatwienia ich spraw osobistych lub też z postulatami, radami, wskazówkami, idącymi po linii dążeń i interesów partyjnych; terroryzowani urzędnicy nie wiedzieli często, kogo słuchać, ministra czy też pana wykazującego się legitymacją poselską. Starano się jednocześnie utrzymać bliskie i serdeczne stosunki z wyborcami; w rezultacie wzrastała fala korupcji, tłumy aferzystów i spekulantów opanowały aparat rządowy i jego instytucje. Wyrastały raz po raz afery i nadużycia…”

Władysław Pobóg-Malinowski

Źródło: Daria i Tomasz Nałęcz, Józef Piłsudski…, op. cit., s. 245.