William Hubbs Rehnquist – amerykański prawnik, wieloletni prezes Sądu Najwyższego USA .
Jego przodkowie pochodzili ze Szwecji. Rehnquist służył w wojsku w czasie II wojny światowej; studiował prawo na Stanford University i na Uniwersytecie Harvarda. W latach 1951-1952 odbywał praktykę przy Sądzie Najwyższym, następnie prowadził własną kancelarię w Phoenix . Zaangażował się w działalność Partii Republikańskiej, był doradcą prawnym kandydata na prezydenta w 1964, konserwatysty Barry’ego Goldwatera. W 1969, po wyborze na prezydenta Nixona, przeniósł się do Waszyngtonu, gdzie został zastępcą prokuratora generalnego.
W grudniu 1971 Nixon powołał go na sędziego Sądu Najwyższego w miejsce przechodzącego na emeryturę Johna Harlana; po uzyskaniu zatwierdzenia senackiego Rehnquist objął funkcję 7 stycznia 1972. Zyskał sobie opinię najbardziej konserwatywnego członka Sądu Najwyższego. W 1986 z funkcji prezesa Sądu Najwyższego zrezygnował Warren Earl Burger i prezydent Ronald Reagan powołał w jego miejsce Rehnquista; został on zaprzysiężony 26 września 1986.
W 1999 Rehnquist był drugim w historii prezesem Sądu Najwyższego USA, przewodzącym procedurze impeachmentu wobec prezydenta .
Z tytułu pełnienia funkcji prezesa Sądu Najwyższego dokonywał zaprzysiężenia Prezydentów USA: George’a H.W. Busha , Billa Clintona oraz George’a W. Busha .
W październiku 2004 Rehnquist ukończył 80 lat; w ostatnich latach ciężko chorował , ale zajmował jedno z najbardziej wpływowych stanowisk w USA do końca życia. Był wymieniany jako jedna z osób, mogących być informatorem w aferze Watergate , ale w maju 2005 ujawniono, że informatorem tym był Mark Felt.
Z małżeństwa z Natalie Cornell miał troje dzieci, syna Jamesa i córki Nancy i Janet.
Wikipedia
✵
1. Październik 1924 – 3. Wrzesień 2005
